Książkę już mam, dotarła, bardzo dziękuję

Książkę już mam, dotarła, bardzo dziękuję

Niestety jeszcze nie :-(

Niestety jeszcze nie :-(

Przepraszam, chciałabym spytać czy ktoś z uczestników otrzymał już książkę ?

Przepraszam, chciałabym spytać czy ktoś z uczestników otrzymał już książkę ?

Dzięki wielkie , już się nie mogę doczekać przeczytania tej książki. Zapowiada się fajnie

Dzięki wielkie , już się nie mogę doczekać przeczytania tej książki. Zapowiada się fajnie

Dziękuje bardzo i gratuluje wszystkim laureatom !

Dziękuje bardzo i gratuluje wszystkim laureatom !

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

majka
karo15
Opra
aagusiaa23
kasiula

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

majka
karo15
Opra
aagusiaa23
kasiula

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

X&Y
X był zwyczajnym uczniem, przeciętnym i niczym szczególnym się nie wyróżniał. Miał natomiast powodzenie u kobiet, co osobiście odbierałem jako atut i powód do zazdrości. Tymczasem, Y zapowiadał się jako przyszły student i dorobkiewicz. Ktoś, komu pisane było osiągnięcie czegoś więcej; statusu materialnego, pozycji posiadacza. Umiejętnie posługiwał się wiedzą. Jednak, kompletnie aspołeczny charakter odsuwał go od grupy. No i dobra. Okazuje się, że Y tuż po zakończeniu nauki w liceum ukończył studia – wybaczcie, nie pamiętam jakie – ożenił się i rozwiódł w przeciągu dwóch lat. Po sprzedaży mieszkania rodziców i wyjeździe do innego miasta został z niczym i bez dachu nad głową. Taki los. Jakimś sposobem X wsparł dawnego kolegę, odstąpił pokój i pomógł w znalezieniu nowej pracy. Świetnie, godne pochwały. Wyszedł jednak na frajera, który obecnie mieszka z Z, czyli mną, kiedy Y zabawia się z jego byłą narzeczoną, zajął resztę pokoi i został dyrektorem Centrum Inicjatywy Obywatelskiej w mieście z którego drogi prowadzą donikąd. Pamiętajcie, nie starajcie się robić innym dobrze. A jeżeli musicie, lub nie potraficie odmówić, starajcie się robić to na odległość.

X&Y
X był zwyczajnym uczniem, przeciętnym i niczym szczególnym się nie wyróżniał. Miał natomiast powodzenie u kobiet, co osobiście odbierałem jako atut i powód do zazdrości. Tymczasem, Y zapowiadał się jako przyszły student i dorobkiewicz. Ktoś, komu pisane było osiągnięcie czegoś więcej; statusu materialnego, pozycji posiadacza. Umiejętnie posługiwał się wiedzą. Jednak,...

Chodziłam do klasy z bliźniaczkami. Po latach 20 paru na spotkaniu klasowym okazało się, że ta mniej rozrywkowa i spokojna wcześniej wyszła za mąż i ma dziecko. Po czym jej mąż zamienił ją na siostrę (z pierwszą bliźniaczką się rozwiódł) ożenił z drugą z nich i też ma dziecko. Raczej nikt nie rozwijał tematu, jak to życie ich wygląda, bo jakby nie było bliźnięta zawsze trzymają się razem a tu chyba(?) o ile to się da zrobić (?) kontaktu nie ma... Mi jednak osobiście nie mieści się w głowie rola babci i dziadka, bo przecież te dzieci nie są winne niczemu, albo spotkań rodzinnych i świąt. Chore.

Chodziłam do klasy z bliźniaczkami. Po latach 20 paru na spotkaniu klasowym okazało się, że ta mniej rozrywkowa i spokojna wcześniej wyszła za mąż i ma dziecko. Po czym jej mąż zamienił ją na siostrę (z pierwszą bliźniaczką się rozwiódł) ożenił z drugą z nich i też ma dziecko. Raczej nikt nie rozwijał tematu, jak to życie ich wygląda, bo jakby nie było bliźnięta zawsze...

Był taki człowiek w mojej klasie którego historia wielu jego kolegów wprawiło by w osłupienie. Za czasów szkolnych choć pewny siebie i z”ripostą” to nie rzucający się w oczy. Dla większości człowiek, który będzie miał trudno aby coś osiągnąć. Po latach niby ten sam facet, ale…z większą pewnością siebie i większym bagażem doświadczeń i facet, który jednak coś osiągnął. Bo choć w życiu osobistym nie miał szczęścia i nie raz dostał po uszach ma coś…Ma obok siebie ludzi dla których jest ważny, ma pracę której nie raz słyszał że pewnie mieć nie będzie, ma małą istotkę która dla niego jest wszystkim. To wszystko co wymienione zapewne wprawiło by w zdumienie wszystkich, bo przecież on ten grzeczny, rzucający się w oczy tylko tym że życie go nie oszczędziło Poza tym nie stać go na wiele. Wręcz przeciwnie – Stać i…ma coś co pewnie dla wielu nie jest niesamowite, bo przecież nie jest to własny biznes, pozycja społeczna czy sława przez czarny pasek na oczach. Dla niego jest to coś dzięki czemu może się szczerze uśmiechnąć, powiedzieć to mnie uszczęśliwia i wiecie…Możecie mi tego zazdrościć. Przy kolejnym spotkaniu „z ekipą” gdy bym powiedział że dzięki temu czym wam się pochwalił wygrał w konkursie LubimyCzytać „Ofiarę bez twarzy” Usłyszałby. Zdumiało nas coś jeszcze. ON zaczął czytać książki :)

Był taki człowiek w mojej klasie którego historia wielu jego kolegów wprawiło by w osłupienie. Za czasów szkolnych choć pewny siebie i z”ripostą” to nie rzucający się w oczy. Dla większości człowiek, który będzie miał trudno aby coś osiągnąć. Po latach niby ten sam facet, ale…z większą pewnością siebie i większym bagażem doświadczeń i facet, który jednak coś osiągnął. Bo...

Chodziłam do klasy z kuzynem. To właśnie jego losy potoczyły się w dość nieoczekiwany sposób. Kuzyn nigdy niczym się nie wyróżniał, poza faktem, że nie był zainteresowany nauką. Był inteligentny, ale nie dawał tego po sobie poznać. Gdy miał 13 lat zmarł jego ojciec. Wtedy szkoła przestała go interesować i przestał do niej chodzić. Pozwolono mu ją ukończyć tylko ze względu na trudną sytuację rodzinną. Ponieważ było mu wszystko jedno, poszedł do szkoły zawodowej, żeby zostać kelnerem. Potem pracował przez kilka lat w podrzędnych lokalach. Jednak znudziło mu się takie życie i postanowił spróbować sił za granicą, imając się różnych dorywczych zajęć, m.in. malował i sprzedawał w Berlinie obrazy. Po jakimś czasie stwierdził, że niczego nie osiągnie bez należytego wykształcenia. Skończył LO z niezłym wynikiem. Zaczął czytać, zainteresował się psychologią, poszedł na studia. W międzyczasie dała jeszcze o sobie znać jego awanturnicza natura. Wplątał się w jakieś szemrane interesy i został napadnięty we własnym domu. Żeby ratować życie, wyskoczył przez okno z pierwszego piętra i spadł tak niefortunnie, że zmiażdżył kości śródstopia. W wieku niespełna 30 lat z trudem poruszał się o lasce. Studia skończył z wyróżnieniem i zaczął specjalizować się w problematyce – uwaga! – SERYJNYCH MORDERCÓW i samobójców (sic!). Opublikował kilka książek na te tematy, zyskując sobie uznanie w branży. Obecnie pracuje jako psycholog kliniczny, również biegły sądowy. Dla mnie – gotowy scenariusz filmu.

Chodziłam do klasy z kuzynem. To właśnie jego losy potoczyły się w dość nieoczekiwany sposób. Kuzyn nigdy niczym się nie wyróżniał, poza faktem, że nie był zainteresowany nauką. Był inteligentny, ale nie dawał tego po sobie poznać. Gdy miał 13 lat zmarł jego ojciec. Wtedy szkoła przestała go interesować i przestał do niej chodzić. Pozwolono mu ją ukończyć tylko ze względu...