W lipcu znalazłam się w książkowej ślepej uliczce. Od kilku tygodni utknęłam aż z pięcioma lekturami. Każdą rozpoczęłam, ale żadnej jeszcze nie skończyłam. Najdalej udało mi się zawędrować do połowy jednej z nich. Jeśli chodzi o resztę, to przeczytałam raptem po kilkadziesiąt stron. Potem zamykałam je i odkładałam na stolik nocny, zrobił się z tego mały stosik. Dawno tak nie miałam, w ogóle chyba nic podobnego mi się jeszcze nie przydarzyło. Zupełnie jakby jakaś blokada uruchamiała się w mojej głowie. Być może to pułapka, którą sam na siebie zastawił mój umysł. Od kilku dni zastanawiam się, jak przełamać tę passę i „odkorkować się w czytaniu”. Przyszło mi do głowy, że najlepszym rozwiązaniem tej sytuacji i stagnacji będzie sięgnięcie po jakąś zabawną lekturę. I tak, wymyśliłam, że najlepszym pomysłem, jaki mogę zrealizować w ten chłodny weekend, jest odkurzenie komiksów Tadeusza Baranowskiego. W tym tygodniu, po tym jak NASA opublikowała zdjęcia Wszechświata wykonane teleskopem Webba, przypomniały mi się szalone przygody bohaterów komiksu „Antresolka Profesorka Nerwosolka”. Nie bez przyczyny właśnie przy tej okazji – w końcu postaci z książki Tadeusza Baranowskiego również podróżowały po kosmosie. Mam nadzieję, że po raz kolejny dam się porwać tej historii sprzed dekad, a jeśli ta lektura mnie „odblokuje”, to może pójdę za ciosem i „na drugą nóżkę” połknę komiks „Skąd się bierze woda sodowa” tego samego autora. Na samą myśl na taką podróż do korzeni i do lektury z dzieciństwa już teraz się uśmiecham sama do siebie.

O twórczości Davida Fostera Wallece’a dowiedziałem się jakoś 10-15 lat temu na grupce literackiej popularnego forum 4chan. Książka „Infinite Jest” przewijała się tam bardzo często i cieszyła kultowym statusem – była zaliczana do panteonu największych dzieł postmodernizmu w literaturze. Niestety w tamtych czasach w Polsce nie było dostępnej i przetłumaczonej żadnej książki Wallece’a i pisarz był w naszym kraju całkowicie niemal anonimowy. Nie powiem, frapowała mnie ta tajemnicza, gargantuicznych rozmiarów powieść (1100 stron w tym 100 samych przypisów, których autor używa jako środka literackiego). W końcu zdecydowałem się kupić ją w oryginale i przeczytać. Rzeczywiście okazuje się, że „Infinite Jest” to dzieło geniuszu. Książka jedyna w swoim rodzaju, napisana w obsesyjny sposób i traktująca też o obsesjach i uzależnieniach od alkoholu, narkotyków, sportu, sztuki, mediów. Zdecydowanie jedna z najoryginalniejszych rzeczy, jakie czytałem w życiu.

Wtedy w życiu bym się spodziewał, że w 2022 roku ukaże się „Niewyczerpany żart”, czyli polskie tłumaczenie tego dzieła. To jednak kwestia konsekwentnego popularyzowania tego pisarza przez wydawnictwo W.A.B., które najpierw w 2015 roku wypuściło zbiór opowiadań Wallece’a pt. „Krótkie wywiady z paskudnymi ludźmi”, a potem już ukazywały się kolejno inne jego zbiory i powieści. Wszystko to prowadzić miało do polskiej premiery jego opus magnum. W końcu też w moich rękach wylądowała ta oto biografia autora, którego życie było równie powykręcane i neurotyczne jak żywoty jego bohaterów. Ekscentryczny geniusz był w ciekawy sposób ukazany w filmie „Koniec trasy”, gdzie zagrał go Jason Segel znany z serialu „Jak poznałem waszą matkę”, ale mam nadzieję, że „Każda historia miłosna jest historią o duchach” będzie najbardziej wyczerpującym spotkaniem sam na sam z Wallacem.

W najbliższy weekend przeniosę się ponownie w czasy II wojny światowej i razem z książką „Zwierzęta w Trzeciej Rzeszy” Jana Mohnhaupta zgłębię świat „krwi i mięsa, kultu i symbolu”. Jak powszechnie wiadomo – idea rasy była przez nazistów traktowana priorytetowo. Ideologię tę stosowano nie tylko do ludzi, ale także do zwierząt. Często zdarzało się, że te drugie w III Rzeszy traktowane były dużo lepiej niż człowiek.

Książki o tematyce nazistowskiej są publikacjami często trudnymi emocjonalnie, ale niezwykle ważnymi. Cieszę się, że coraz więcej z nich pisana jest w sposób popularnonaukowy i dzięki temu przekazuje ogrom wiedzy w prostym do zrozumienia języku.

W najbliższy weekend dowiem się zatem dlaczego zwierzęta w nazistowskich Niemczech mogły posiadać status dużo wyższy niż niejeden człowiek, sprawdzę jaką symbolikę miała świnia, jakie znaczenie miały konie, czym były zwierzęta totemiczne i totalne, a także czy Hitler był miłośnikiem psów. I z całą pewnością dużo więcej!

Zapowiada się lektura pełna emocji! A jeśli chcesz już dziś poznać świat nazistowskich Niemiec, to zapraszam cię na Ciekawostki Historyczne! Życzę ci wspaniałej weekendowej lektury!

[kk]