-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Cytaty z tagiem "zludzenie" [124]
[ + Dodaj cytat]Ileż to już kobiet uwierzyło, że znajdą w sobie dość sił, by uratować na przykład jakiegoś zapijaczonego wraka wyłącznie swoją miłością i dobrym wpływem? Ile wierzyło, że potrafią brutalnego drania przemienić w anioła?
Facet zawsze jest facetem, nawet jeśli od tyłu do złudzenia przypomina konia.
Osoba śniąca zakłada, że będzie to trwało w nieskończoność, jak w życiu – zasadne złudzenie, opierające się na doświadczeniu: życie trwa w nieskończoność aż do śmierci.
... bycie zakochanym przypomina w pewnym sensie stan psychotyczny. Przedmiotem miłości jest idealny wizerunek niezgodny z rzeczywistością.
Osoba zakochana jest tylko zakochana w samym uczuciu.
-Chłopcy w moim wieku to sami nudziarze. Nie mają nic do powiedzenia, a połowa to tłumoki.
Już miałem jej powiedzieć, że z wiekiem wcale nie stają się mądrzejsi, ale nie chciałem pozbawiać jej złudzeń.
Myślicie zawsze tylko o tym, co najkonieczniejsze, chcecie b y ć, a nie w y d a w a ć s i ę. I w porządku, dopóki czymś się jest faktycznie.
Gdy jednak w końcu b y c i e musi mieć oparcie w y d a w a n i u
s i ę, które jest jeszcze ulotniejsze od bycia, wówczas każdy ostatecznie spostrzega, że lepiej by zrobił, nie całkiem zaniedbując pozoru na rzecz istoty.
Świat jest taki, jak jego najmniejsza cząstka, a rodzina to najmniejsza komórka społeczna. Kiedy psuje się rodzina, psuje się cały świat. - Christopher.
Być może więc szczęście to zestrajanie własnych złudzeń co do znaczenia z panującymi złudzeniami zbiorowymi. Dopóki moja osobista opowieść współbrzmi z opowieściami otaczających mnie ludzi, dopóty będę przekonany, że moje życie ma sens i w tym przekonaniu będę odnajdywać szczęście.
Świat łudzi nadzieją nie po to, żeby nas uszczęśliwiać, tylko po to, żeby nas wkurwiać.
Kiedy samotnie przechadzam się po mieście, zazwyczaj przydarza mi się doznawać nadzwyczajnie przyjemnych wrażeń i oglądać przepiękne widoki zamieszkanych pokoi, które widzę z ulicy przez otwarte okna. Jednak te same pokoje zapewne nie wywołały we mnie żadnych uczuć, gdybym je oglądał, przebywając w ich wnętrzu. Czyż nie jest to obraz ludzkiego życia, jego odmiennych stanów, jego dobra i radości?