Cytaty z tagiem "tao" [23]
[ + Dodaj cytat]Kiedy nauczymy się współdziałać z nasza Wewnętrzną Naturą i z prawami natury działającymi wokół nas osiągniemy poziom Wu Wei. Wówczas będziemy współdziałali z naturalnym porządkiem rzeczy i kierowali się zasada najmniejszego wysiłku. Ponieważ świat przyrody kieruje się ta zasada, nigdy nie popełnia błędów. Błędy popełnia człowiek - albo też wydaje mu się, że je popełnia - istota z przeładowanym Rozumem, która separuje się od tak pomocnego systemu praw natury przez ingerowanie weń i staranie się za wszelka cenę.
Gdy strumyk dopłynął do skraju Lasu, zdążył już podrosnąć na tyle, że stał się prawie mała rzeczka. I jako ktoś już dorosły, nie pędził, nie skakał i nie pienił się, jak to miał w zwyczaju, kiedy był młodszy, tylko poruszał się wolniej, gdy¿ wiedział teraz, dokąd zmierza, i mówił sam do siebie: „Po co mam się spieszyć? Któregoś dnia i tak dostane się tam, gdzie trzeba". Dochodzimy teraz do tego, co można by nazwać najbardziej charakterystycznym elementem taoizmu w działaniu. Po chińsku nazywa się to Wu Wei.
I tak oto wszyscy na świecie wiedzą, jak szukać tego, czego nie wiedzą, lecz nie wiedzą, jak szukać tego, co już wiedzą. Wszyscy wiedzą, jak negować to, co nie jest dobrem, lecz nie wiedzą, jak negować to, co jest dobrem. Oto wielki zamęt.
Ostatecznie tego, co prawdziwe, nie można ujrzeć, usłyszeć lub pojąć. Widzisz jedynie swoje własne oczy, słyszysz własne uszy, reagujesz na świat przez siebie wymyślony. Ty to nazywasz, tworzysz, nadajesz temu znaczenie, potem kolejne znaczenie i kolejne. Dodajesz do rzeczywistości "co" a następnie "dlaczego". To wszystko to ty sam. Oryginał zostaje całkowicie wymyty przez falę nowego, które już jest stare. Myśl niszczy wszystko poza sobą samą.
Zaufanie do naturalności ma fundamentalne znaczenie zarówno w myśli taoistycznej,jak i konfucjańskiej,i obydwu tym systemom zachodnia nieufność wobec ludzkiej natury - czy to teologiczna,czy technologiczna - musi się wydawać rodzajem schizofrenii.
Rzeczywistość sama w sobie nie jest ani trwała,ani nietrwała - nie da się jej zaklasyfikować.
Z punktu widzenia mechaniki i logiki łatwo zauważyć,że dowolny system ewoluujący w kierunku pełnej samokontroli zmierza także w stronę zupełnego zablokowania samego siebie.
Zen,charakterystyczny przez swe podkreślanie rzeczy konkretnych,wskazuje,że nasze drogocenne "ja" jest zaledwie wyobrażeniem, pożytecznym i usprawiedliwionym,kiedy jest postrzegane jako wyobrażenie,lecz zgubnym, gdy jest utożsamiane z naszą prawdziwą naturą.
Powój,który rozkwita na godzinę,
W głębi swej natury niczym,się nie różni od olbrzymiej sosny,
Która tysiąc lat żyje.
Mówi się często,że kurczowe trzymanie się samego siebie przypomina uwieranie drzazgi i że buddyzm jest drugą drzazgą, używaną do wyłuskania pierwszej.Po operacji obie drzazgi się wyrzuca.