-
ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać206
-
ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
-
ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
-
Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "samoakceptacja" [53]
[ + Dodaj cytat]Nie pozwól, by kiedykolwiek ktokolwiek mówił ci, że jesteś gorsza. Nie jesteś gorsza tylko inna.
Jesteśmy, kim jesteśmy, i mamy zaskakująco mało do powiedzenia w tej kwestii. Jeśli to zaakceptujesz, reszta pójdzie z górki.
Wolałem wysilać swoją konspiracyjność na pisanie półjawnych powieści, powiastek i komedyjek szkolnych. I na bardzo wczesne sex-przygody. Te ostatnie udały się, jako długoletni sekret. Sex-przygody z mężczyznami. Traktowałem swoje potrzeby homo jako przejściowe, że niby kiedyś znormalnieję. Mając 15 czy 16 lat zadałem sobie pytanie "kiedy?". Niby zmienię się z dnia na dzień? Nie. Wobec tego trzeba przyjąć siebie takiego, jakim się jest. Ustaliłem to, przestałem się tym turbować. I nadal uprawiałem swoje sex-przygody ze świadomością, że to jest mój rodzaj. Wszelkie słyszane określenia i przezwiska owych gustów nie przejmowały mnie specjalnie. W ten sposób szkoliłem swój upór i nieprzemakalność. W seksie i w pisaniu. Nie przejmując się krytyką. Czy nieuznawaniem. Było to dobre i skuteczne samoszkolenie.
Cała ta jej kobieca walka z własną wagą: w wieku trzydziestu ośmiu lat coraz częściej uważała, że jest to nienaturalne. Czy po to, by przyciągnąć miłość, musi się zapierać własnego ciała na podobieństwo jakiegoś neurotycznego świętego z dawnych czasów? Natura jest indeksem i kontekstem wszelkiego zdrowia i jeśli mamy apetyt, to jest nam dany po to, aby go zaspokoić, tym samym zaspokajając kosmiczny porządek.
Gdy naprawdę kochasz siebie, niemożliwe jest stworzenie projekcji, że inni cię nie kochają.
Kiedy pojawia się miłość, nie potrzeba tolerancji. Nie można być blisko z drugim człowiekiem, jeżeli nie jest się blisko z samym sobą. Od tego należy zacząć. (Adriana Prodeus).
Czyż nie lepiej rozmówić się ze sobą i spróbować przezwyciężyć lęk i zagubienie, zbudować w sobie świat od nowa?
W domu roję sobie, że w Neapolu, Rzymie, mogę upoić się pięknem i pozbędę się smutku. Pakuję kufer, ściskam przyjaciół, wsiadam na statek i wreszcie budzę się w Neapolu, a tam przy mnie jest posępny fakt, to smutne ja; nieubłagane, niezmienne ja, od którego uciekałem.(...) Mój olbrzym podąża z mną wszędzie, dokąd idę.
z: 'Poleganie na sobie'.
Doskonałością jest akceptacja swoich niedoskonałości.