-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik242
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Cytaty z tagiem "przywództwo" [57]
[ + Dodaj cytat]Sławę (...) zdobyć można najłatwiej i najdłużej zachować, kiedy się stoi nie na samym szczycie, ale tuż pod nim. Gdy coś się nie uda, wini się wtedy wodza (...), a niestała w swoich poglądach opinia zakrzyknie: "Ha, gdyby Marcjusz był temu przewodził!" A jeśli sprawy potoczą się lepiej, to reputacja, która do Marcjusza zdążyła przylgnąć tymczasem, ograbi z należnych zasług naczelnego wodza.
Charyzma to cecha, w efekcie której nikt nie próbuje nawet podważyć Twojego zdania.
Jest w filmie znakomita kreacja sfrustrowanej życiowo, zdziwaczałej i ekscentrycznej idealistki, ofiary własnej megalomanii, uwodzącej młodzież mirażem „pełni życia”. Jakby z podtekstem, że wszelkie silne i magnetyczne osobowości, wywierające przemożny wpływ na innych, są trącone jakąś trudno wykrywalną chorobą. Jeśli jeszcze – a w tym sukces filmu – owo dziwactwo zostaje sprytnie zatopione w zwyczajności, to wtedy widząc jego złowrogie efekty, nie posiadamy się z osłupienia. Jakże łatwo wsączyć w dusze innych pokuśliwe, choć z gruntu fałszywe ideały, manipulując nimi w sposób socjotechnicznie doskonały.
W „Pełni życia panny Brodie” odnajdujemy więc przypowieść o tym, jak może przebiegać proces rozkwitu (i upadku) charyzmatycznych przywódców, prowadzących niezorientowanych i niedoświadczonych ludzi prosto do zguby. Długo mogą zdążać za takim przywódcą po drodze zagrożeń, w ogóle ich nie dostrzegając. Są ofiarami, nie wiedząc o tym.
Głupota dowódców jednej strony była, wedle jego doświadczenia, najczęstszym powodem zwycięstwa drugiej strony.
Przywódca nie musi niczego robić lepiej od swoich podwładnych, on ma tylko wnosić jasność spojrzenia, by podejmować trafne decyzje.
Sheryl zauważa tę samą prawidłowość, dodając: pomyśl, co mogłabyś osiągnąć, gdybyś przestała się bać".
Poproś mężczyznę, aby wyjaśnił przyczynę swego sukcesu, a on naturalnie przypisze go wrodzonym cechom i umiejętnościom. Zadaj kobiecie to samo pytanie, a ona powie, że przyczyniły się do niego czynniki zewnętrzne i będzie się upierać, że udało jej się, bo "ciężko pracowała", "miała szczęście" albo że "inni jej w tym pomogli".
Jak powiedział Dalajlama "Nie możemy i nie musimy odcinać się od ego; musimy upewnić się tylko, że jest to ego które służy, a nie zasługuje".
Przywództwo nie jest celem; to podróż. Po drodze spotykamy innych podróżników, z którymi dzielimy wędrówkę. Otwieramy drzwi, które mówią nam, gdzie powinniśmy być - a kiedy udaje nam się wypełnić swoją służbę, zamykamy te drzwi i otwieramy kolejne.
Pokora oznacza, że nie myślimy o sobie gorzej tylko rzadziej.