Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) jeśli wystarczająco mocno czegoś pragniesz, twoje marzenie może stać się rzeczywistością.

Naszym przeznaczeniem jest to, czego chcemy my, nie to, co zostało wyryte w kamieniu; to nasze życie, nie sen wyśniony przez innych.

Kiedy wszyscy są przeciw tobie, wystarczy jedna jedyna osoba, która o ciebie zawalczy, abyś odzyskał swą siłę i chęć walki...

Pomyślał, że nie ma już smoków, bo to właśnie samotność sprawiła, że wyginęły.
Pomyślał, że nie można żyć, stulecie za stuleciem, hodując tylko własną wspaniałość i własną samotność.
Pomyślał, że ważne są nie rzeczy, lecz sens, jako im nadajemy. Prędzej czy później wszystkich czeka śmierć. Ważniejsze od odwlekania śmierci jest nadanie jej sensu.

Jeśli myślisz o rzeczach wystarczająco mocno, to stają się one prawdziwe. Lecz jeśli masz w sobie smutek, wszystko to, co wychodzi z twojej głowy, także jest smutkiem" .

Życie i śmierć są nierozłączne, powiadał Erbrow. Śmierć jednych łączy się z życiem dla innych.

Każda ludzka istota, nawet ta najgorsza, a właściwie to przede wszystkim ta najgorsza, odczuwa dzikie pragnienie bycia kochanym, a przynajmniej niezbyt znienawidzonym.

Zapadła długa cisza.
- Każdy może się starać być szczęśliwy na swój własny sposób - powiedziała jedna z kobiet.

- A gdzie niby mieliśmy te lśniące zbroje?
- Wewnątrz, Kapitanie, mieliśmy je wewnątrz. Ścięgna, które trzymają razem nasze zbroje, są jak u orków, ale krew na nich jest nasza, i oto ona lśni w słońcu. I każdy koń, który niesie swojego jeźdźca do zwycięstwa, jest wspaniały.

(...) gdy jesteśmy szczęśliwi, osoby, które nas kochały, a których już z nami nie ma, powracają z królestwa umarłych, aby znowu być blisko nas.