Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Papier łatwo płonie. A słowa umieją czekać.

Twoja głowa to zagracona rudera (...). Jest wypełniona brudem i rozpaczą po sklepienie czaszki.

[Świat]to jest miejsce, gdzie wszystko, nad czym pracujesz lub o co się troszczysz, prędzej czy później zostanie ci odebrane, i nie możesz zrobić nic, by to zmienić.

Mój ból wziął mnie w posiadanie, tak jak ja go wziąłem. Byliśmy dla siebie jedynymi zaufanymi kompanami w tym pomieszczeniu. Udręka stała się moim jedynym pewnym przyjacielem.

To miłość porusza wszystkim. A raczej miłość i jej kradzież, jej zgon i milczenie po niej. Od wielkiej pełni - poczucia, że sprawy układają się znakomicie i przy odrobinie miłości może tak być zawsze - po pustkę tak głęboką, ze twe kości pojękiwały, gdy wiatr wiał między nimi.