Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jędrzej, wbrew panującej opinii, że żadnej białogłowie nie przepuści, idealnie sprawdził się w roli przyjaciela, przy okazji skutecznie rozwiewając krążące na jego temat wyssane z palca plotki. Rzecz jasna, nie stronił od damskiego towarzystwa, aczkolwiek na większości zamieszczanych w mediach zdjęć zazwyczaj pojawiał się w towarzystwie własnej matki albo jednej ze swoich pięciu sióstr. Tymczasem tak jak wszyscy szukał normalności, miejsca na ziemi oraz tej jedynej, która ujrzy w nim po prostu fajnego faceta, a nie tylko jego konto w banku albo miejsce w czołówce rankingu na najseksowniejsze ciacho minionego roku.

Nawet nie zauważyła, kiedy dotarła do leżącego obok drogi zwalonego pnia. Lubiła na nim siadywać, żeby pomyśleć w spokoju. Lekko nadpróchniały pień niejedno od niej już słyszał. Bywał świadkiem jej strachu, rozpaczy i szczęścia. Czasem miała wrażenie, że stare drewno działa jak gąbka, w którą można wcisnąć wszystkie emocje.

Ciekawa była własnych odczuć na widok starych śmieci. Ku swemu zdziwieniu nie poczuła absolutnie nic. Zupełnie jakby stanęła pod jakimkolwiek innym blokiem. Tam, gdzie zawsze
parkowała, teraz stał jakiś rodzinny van z naklejką z bobasem na tylnej szybie, ale na myśl, że może należeć do jej byłego męża, nie drgnęła jej nawet powieka. Zadowolona z podróży sentymentalnej uruchomiła silnik i ruszyła do pensjonatu.