- A co jest tam, po drugiej stronie mostu?
Jegor pyta o to już pewnie po raz tysięczny - i nie przestaje,
bo odpowiedź za każdym razem jest inna.

Mgła nie może się rozwiać, dlatego że unosi się znad rzeki.
Mgła jest oddechem rzeki: powolnej, spienionej, chorej.

Nie wolno po niej pływać - nawet barkami o żelaznych
burtach. Kto odpływał w dół rzeki, nigdy nie wracał. I nikt nigdy
nie dopłynął do mostu jej górnym odcinkiem.
Dlatego też rzeka nie potrzebuje teraz żadnej nazwy. Rzeka to rzeka.