Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli byt ma być sprawiedliwy, ludzie muszą trwać po śmierci, w tym bowiem życiu osobom cnotliwym nader często dzieje się źle, występnym zaś aż za często przypadają w udziale pomyślność i szczęście.

To nie niewierzących, mówi Fletcher, należy potępiać, lecz tych, którzy nie kochają, którzy nie chcą uczynić siebie zdolnymi do miłości, ta bowiem bezpośrednio zmusza do czynów mających na celu osoby.

Święty Augustyn powiada, że aby dowiedzieć się, czy mamy do czynienia z dobrym człowiekiem, pytać trzeba nie, w co wierzy czy na co ma nadzieję, lecz co kocha.

Uznaje się tu za moralnie zasadne, by rządy sprawowała większość troszcząca się o mniejszość. Niestety, przy procedurach wyborczych panujących w większości światowych demokracji aż nazbyt często rządy sprawuje mniejszość, która nie troszczy się o większość.

Sprawiedliwością jest - lub powinno być - czynienie rzeczy, które najbardziej się kocha, przy uwzględnianiu interesu wszystkich członków wspólnoty.

Większość ludzi nie lubi myśleć samodzielnie i woli łatwiejsze rozwiązanie: poddać się dyktatowi tłumu lub grupy koleżeńskiej. Trudność myślenia filozoficznego polega właśnie na tym, że wymaga ono poddania w wątpliwość własnych, nawet pozornie najsolidniejszych założeń, a to bywa niemiłe. Gdy przyjdzie krytycznie spojrzeć na własne przeświadczenia, wtedy mogą zachwiać się pewniki, wydawałoby się, zupełnie niewzruszone.
Platon przewidział to, powiadając, że filozofowie będą odrzucani, wyśmiewani i pogardzani, ludzie podziwiać bowiem będą złotoustych polityków i przywódców, którzy radzi sięgają po pochlebstwa i czcze obietnice. Filozof sprzeciwić się musi istniejącemu stanowi rzeczy i dlatego uznawany jest za osobnika niebezpiecznego.

Może się ostatecznie okazać, że to nie ludzie panują nad życiem i przyrodą, lecz właśnie życie i przyroda nie mogą już dłużej tolerować ludzkich istot.