Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(…) strach to trucizna odbierająca zdolność rozumowania.

Wszyscy odczuwamy strach przed nieznanym.

Najciemniejsza i najstraszniejsza noc nastaje wtedy, gdy księżyc jest… ale nikt nie może go zobaczyć.

(…) Trudno jest pogodzić się z czymś tak nieprawdopodobnym jak myśl o "zgubieniu" kogoś, kogo się kocha. Ludzie osądzają takie przypadki, ponieważ są przekonani, że im się to nigdy nie przytrafi.

(...) Ludzie wyobrażają sobie, że takim tragediom towarzyszą zawsze jakieś okoliczności. Tymczasem najgorsze rzeczy dzieją się właśnie tak, zwyczajnie.

Ludzka egzystencja to łańcuch wydarzeń, pomyślała Sandra, i jeśli człowiek nie nauczy się akceptować tych bolesnych, nie otrzyma w zamian rekompensaty w postaci chwil szczęścia.

Wszyscy ludzie są grzesznikami – ciągnął. – Każdy grzech jest też pewnym sekretem. I niektóre winy powinny umierać wraz z nami. Ale śmierć okazuje się często bezwstydna i zabawia się demaskowaniem naszych tajemnic, pozostawiając nieusuwalne plany w obrazie tego, kim byliśmy za życia.

Ludzie wyobrażają sobie, że takim tragediom towarzyszą zawsze jakieś wyjątkowe okoliczności. Tymczasem najgorsze rzeczy dzieją się właśnei tak zwyczajnie.

Przeklęte głupki, za parę minut odzyskacie ten wasz internet, pomyślał. Dzięki temu będziecie mogli skarżyć się na wszystko na jakimś pieprznym portalu społecznościowym - przede wszystkim na waszą egzystencję nikomu niepotrzebnych nieudaczników.

Największym strachem napełnia ich myśl, że mogliby umrzeć pozbawieni władzy.