Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czułem się trochę tak, jak gdybym żył życiem kolesia z serialu Breaking Bad. Z jednej strony myślałem, że gówno mnie to wszystko obchodzi, z drugiej natomiast bardzo mi zależało na zwycięstwie.

Życie ma talent do kopania w tyłek. Gdy wszystko ci się układa, robi to, by przypomnieć, kto tu rządzi.

Objaśnił mi skrupulatnie zasady działania ludzkiego umysłu. Podzielił go na dwa fragmenty - szympansa i człowieka.
- Szympans rządzi strefą uczuciową. Za każdym razem, gdy pochylasz się nad bilą, nie ważne, czy podczas treningu w domu, czy na zawodach, on ma coś do powiedzenia. Zbyt dużo do powiedzenia.
Wyjaśnił, że szympans jest silny i bardzo żywiołowy - bez niego nie byłbym tym samym człowiekiem i zawodnikiem. Ale gdy zaczyna przejmować nade mną kontrolę, jest już po mnie. Kurwa, facet gadał z sensem.Trafiło to do mnie. Na moich barkach siedział olbrzymi szympans i krzyczał do ucha, kierując moim postępowaniem i myślami.
Później Opowiedział mi o człowieku, przeciwieństwie szympansa. Człowiek jest rozsądny i zawsze kieruje się logiką. Gdy słuchasz go aż nadto, stajesz się strachliwy. To także miało sens. Pomyślałem o czasach, gdy trenował mnie Ray Reardon. Znacznie poprawił moją grę na odstawnych, ale przez to stawałem się zbyt ostrożny, a moja gra nudna. Według doktora Steve'a kluczem do sukcesu jest złapanie odpowiedniego balansu. Należy sprawić, by człowiek i szympans współpracowali w harmonii.