Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Hanna Szymanderska
71
6,6/10
Urodzona: 12.01.1944Zmarła: 21.09.2014
Nie planowała kariery „piszącej kucharki”, a tajniki gotowania zaczęła zgłębiać dopiero po ślubie w 1967 roku, gdy skromny wybór produktów spożywczych na sklepowych półkach nie sprzyjał kulinarnym eksperymentom. Pierwszą książkę napisała w 1974 roku. Niewinny tytuł „200 potraw z warzyw” nie uśpił czujności cenzury. Książkę dopuszczono do druku dopiero w 1979 roku - po licznych przeróbkach i wykreśleniu wszystkich niedostępnych na rynku produktów na czele z szynką i śledziami. To doświadczenie na jakiś czas zniechęciło Hannę Szymanderską do rynku wydawniczego. Do pisania powróciła dopiero w 1982 roku. Kulinarne felietony z przepisami na sprawdzone dania, okraszonymi krótką notką etnograficzną lub historyczną, literacką anegdotą bądź cytatem z wiersza, okazały się solidnym treningiem przed napisaniem ponad 30 książek.
Hanna Szymanderska miała własny sposób opowiadania o jedzeniu. Nie koncentrowała się, tak jak większość autorów książek kucharskich, na przepisach i opisie produktów, ale na historii, tradycji i kulturze jedzenia. W jej kulinarnych publikacjach pojawiają się anegdoty i często zapomniane ciekawostki etnograficzne, wyszukiwane w pamiętnikach, dokumentach, starych i zagranicznych książkach kulinarnych. Dopiero potem przychodzi moment eksperymentowania i degustacji (w roli królika doświadczalnego występował zazwyczaj jej mąż).
W 1992 roku Hanna Szymanderska związała się z wydawnictwem Prószyński i S-ka, które wydało dotychczas 37 książek jej autorstwa, w tym 28 tytułów z serii „Biblioteczka Poradnika Domowego”. Specjalnością Hanny Szymanderskiej były ryby zapiekane i w galarecie. Nic dziwnego, skoro, jak sama wyznawała, ze słodyczy najbardziej lubi śledzia.
Hanna Szymanderska zginęła w wypadku samochodowym w Skarżysku Kamiennej. Jej grób znajduje się na cmentarzu w warszawskich Pyrach.
Mąż: Witold Szymanderski (do 2011, jego śmierć),córka Urszula.http://
Hanna Szymanderska miała własny sposób opowiadania o jedzeniu. Nie koncentrowała się, tak jak większość autorów książek kucharskich, na przepisach i opisie produktów, ale na historii, tradycji i kulturze jedzenia. W jej kulinarnych publikacjach pojawiają się anegdoty i często zapomniane ciekawostki etnograficzne, wyszukiwane w pamiętnikach, dokumentach, starych i zagranicznych książkach kulinarnych. Dopiero potem przychodzi moment eksperymentowania i degustacji (w roli królika doświadczalnego występował zazwyczaj jej mąż).
W 1992 roku Hanna Szymanderska związała się z wydawnictwem Prószyński i S-ka, które wydało dotychczas 37 książek jej autorstwa, w tym 28 tytułów z serii „Biblioteczka Poradnika Domowego”. Specjalnością Hanny Szymanderskiej były ryby zapiekane i w galarecie. Nic dziwnego, skoro, jak sama wyznawała, ze słodyczy najbardziej lubi śledzia.
Hanna Szymanderska zginęła w wypadku samochodowym w Skarżysku Kamiennej. Jej grób znajduje się na cmentarzu w warszawskich Pyrach.
Mąż: Witold Szymanderski (do 2011, jego śmierć),córka Urszula.http://
6,6/10średnia ocena książek autora
327 przeczytało książki autora
807 chce przeczytać książki autora
8fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Czerwony talerz czyli warzywne przysmaki
Hanna Szymanderska
6,7 z 3 ocen
16 czytelników 0 opinii
2004
Encyklopedia Gotowania: Dania jednogarnkowe
Hanna Szymanderska
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2004
Powiązane treści
Aktualności
12
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Przez całe lata ulubionymi polskimi zakąskami - szczególnie takimi knajpianymi - były śledziki i tatar. Wszystko jednak się zmienia.
2 osoby to lubią
(...) sałata odświeża, nie osłabiając, krzepi, nie drażniąc, czyli po prostu... odmładza.
1 osoba to lubiZupo nadobna! Któż dba o ryby, Drób lub dziczyznę a nawet gdyby Miał wszystko inne, to czy podobna By nie chciał ciebie - Zupo nadobna! T...
Zupo nadobna! Któż dba o ryby, Drób lub dziczyznę a nawet gdyby Miał wszystko inne, to czy podobna By nie chciał ciebie - Zupo nadobna! Ten cytat z "Alicji w Krainie Czarów" opisuje Wielką Zupę, nazywaną najwspanialsza zupą jarzynową świata, czyli włoską minestrone. Jak twierdzą znawcy, zupa ta jest dziełem mnichów.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Kuchnia polska Hanny Szymanderskiej Hanna Szymanderska
7,3
Do Hani Szymanderskiej mam taką słabość, że nawet jeśli jest to piętnasta książka o kuchni polskiej, to ją kupię. Jej najlepszą książką jest ostatnia "Kuchnia polska. Potrawy regionalne". W tej niestety potrawy nie są tak wysmakowane i niebanalne, ale za to jest ich masa (ponad 1600) i na każdą okazję. Jest niezła, choć zbędna, jeśli posiadacie inne wydania o rodzimych kulinariach.
Kuchnia polska. Potrawy regionalne Hanna Szymanderska
7,8
W książce zachwyciło mnie przede wszystkim bogactwo przepisów, które pokazują, że nie samym schabowym Polska kuchnia stoi. Cudowne jest to, że można z nią ugotować barszcz na 10 różnych sposobów. Odpowiadają mi także dość zwięzłe i intuicyjne opisy przygotowania dań, które zostawiają miejsce dla własnej fantazji. Niestety jednocześnie z tego powodu nie polecałabym jej dla początkujących kulinarnych żołnierzy.