Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Żywot", co można poniekąd wywnioskować z rozwinięcia tytułu, to historia życia ubogiego, osiemnastowiecznego szwajcarskiego chłopa, a następnie częściowo rzemieślnika, jego własną spisana ręką. Składają się na nią głównie opowieści o nieustannych zmaganiach z biedą, chorobami, równie surowymi przyrodą i pogodą oraz innymi przeciwnościami losu. W zmaganiach tych znaczącą pociechę przynosi autorowi gorliwa wiara w Boga, stanowiąca rdzeń jego żywota i opartej na nim opowieści. Charakterystycznymi cechami tej, jak to określa sam Bräker, pisaniny są również prostota i szczerość, wzbudzające sympatię do autora i pozwalające na wczucie się w jego położenie bez przesadnego wysiłku. Próżno tu szukać wymyślnego języka czy tak w ostatnich latach popularnych eksperymentów stylistycznych. W przeciwieństwie do większości biografii, nie przesuwa się tu korowód znanych nazwisk czy epokowych wydarzeń. W tym sensie może "Żywot" stanowić chwilową przynajmniej odtrutkę na ludzką megalomanię, pęd do blichtru i całą misterną konstrukcję z fałszu i zakłamania, na której, czy tego sobie życzymy, czy nie, opiera się nasze dzisiejsze funkcjonowanie w niemal każdej dziedzinie. Dziełko Bräkera przynosi powiew zdrowego rozsądku, niepozowanej moralności i autentycznego umiłowania życia.