Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobno z zasady o zmarłych nie mówi się źle. Jeżeli jednak zmarły był kanalią najwyżego gatunku, a i opinia wśród ogółu nienajlepsza, to czy przypisanie mu kilku grzeszków więcej może bardziej zaszkodzić? Niejeden zbrodniarz wojenny III Rzeszy z tego skorzystał. Wybielając siebie i zrzucając odpowiedzialność za zbrodnie uniknął sprawiedliwości Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze. Historyk niemiecki Rolf-Dieter podważył przyjętą w latach 50. i 60. doktrynę historyczną co do udziału i odpowiedzialności za II wojnę światową niektórych prominentnych wojskowych, którzy potem dzięki temu mogli piastować urzędy w administracji publicznej RFN. Książka w iście ascetycznym stylu przedstawia mało znany aspekt minonej wojny. Polityka zagraniczna Hitlera i próba pozyskania Polski jako sojusznika w walce z bolszewizmem to ciekawy temat, który zajmuje około połowy objętości książki. Reszta to analiza strategicznego i politycznego "geniuszu" wielkiego wodza tysiącletniej Rzeszy. Dla potwierdzenia stawianych tez autor umieszcza sporo materiału źródłowego. Chociaż książka wydaje się obiektywnie omawiać temat bez zbędnych emocji, gdzieniegdzie wkradają się drobne dygresje lub przypuszczenia, które są nieuniknione z racji celowo usuwanych dowodów zbrodni w dokumentach.