Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant1
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński18
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Abu Salik Gorgani
Znany jako: Abu Salik z Gorganu
2
7,2/10
Pisze książki: literatura piękna, poezja
Urodzony: 01.01.0879Zmarły: 01.01.0901
Perski poeta.
Urodził się w mieście Gorgan, dzisiejszej stolicy irańskiego Golestanu.
Uważany jest za jednego z najdawniejszych poetów perskich.
Niewiele wiadomo o jego życiu, poza informacją, że zmarł w wieku zaledwie 22/23 lat.
W Polsce z fragmentaryczną twórczością Abu Salika można było się zetknąć dzięki książce pt. "W oazie i na stepie" (Wiedza Powszechna, 1958).
Urodził się w mieście Gorgan, dzisiejszej stolicy irańskiego Golestanu.
Uważany jest za jednego z najdawniejszych poetów perskich.
Niewiele wiadomo o jego życiu, poza informacją, że zmarł w wieku zaledwie 22/23 lat.
W Polsce z fragmentaryczną twórczością Abu Salika można było się zetknąć dzięki książce pt. "W oazie i na stepie" (Wiedza Powszechna, 1958).
7,2/10średnia ocena książek autora
25 przeczytało książki autora
80 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Dywan perski Abolqasem Ferdousi
7,9
„Dywan perski” to zbiór wierszy perskich poetów z okresu średniowiecza. Tomik wzbogacony jest o krótkie noty biograficzne poszczególnych autorów oraz mini słownik pojęć, dzięki czemu lepiej możemy zrozumieć prezentowaną treść. Całość wzbogacają piękne, kolorowe ilustracje z perskich rękopisów.
Tomik przenosi nas w świat estetycznych odczuć średniowiecznych mieszkańców Persji, a przynajmniej tych, którzy parali się pisaniem i czytaniem poezji. Muszę przyznać, że kolejne wiersze, opiewające budzącą się do życia wiosnę, urok wczesnego poranka, ogrody pełne kwiatów i cyprysów, cudowność rubinowego wina oraz miłosne rozterki, zmusiły mnie do refleksji, jak my sami dalecy jesteśmy od tego typu estetycznej wrażliwości. Dla przykładu, brzask poranka jako zjawisko estetyczne w naszej obecnej kulturze jest prawie niezauważalne. Z różnych powodów. Wiersz „Obudź się, bo już pierzchają przerdzewiałe gwiazdy nocy...” (Szamsuddin) pozwala zrozumieć, jak wiele tracimy. Ten opis porannego ogrodu pełnego róż i degustacja pierwszych promieni słonecznych w towarzystwie „złotej czarki” - coś wspaniałego! Tylko czytając takie wiersze, można zrozumieć, jak wysoki był poziom kulturalnych tamtych obszarów w średniowieczu, i jaką wielką katastrofą była inwazja mongolska, która starła w proch kwitnące miasta, zastępując tolerancyjną radość z życia surowym, stepowym fanatyzmem i barbarzyństwem.
W bogatym zbiorze wierszy z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie. Mnie wręcz zachwyciły absolutnie genialne czterowiersze (rubajjaty) Omara Chajjama. Nie miałem wcześniej pojęcia o ich istnieniu. A byłoby wielką szkodą nie przeczytać:
„Chajjamie, jeśli cię wino upoi, ciesz się,
i dziewczyną o licach jak tulipan ciesz się;
skoro ostateczną rzeczą świata jest nicość,
pomyśl sobie, że nie jesteś, i gdy jesteś, ciesz się” (s. 96)
albo
„Czy wiesz, czemu kogut do dnia, o białym brzasku,
tyle krzyku naraz czyni, tak głośno rozpacza?
Mówi tak: Ukazano w zwierciadle poranka,
że minęła jeszcze jedna noc z twojego życia.” (s. 100)
Już wiem, że jest to pozycja, którą muszę koniecznie zdobyć. Myślę, że zajmie godne miejsce obok „Maksym i rozważań moralnych” La Rochefoucaulda. Zainteresowały mnie również zawarte w tomiku fragmenty z „Szahname” Ferdousiego – trzeba będzie kiedyś sięgnąć po ten narodowy epos perski.
Tak, „Dywan perski” okazał się być pożyteczną lekturą, która dała mi sporo przemyśleń oraz inspiracji. Z chęcią sięgnę po kolejne części tego cyklu.
Dywan perski Abolqasem Ferdousi
7,9
Prezentowany wybór wierszy zawiera arcydzieła średniowiecznej literatury perskiej. Przeważają w nim utwory odnoszące się do miłości, pełne porównań do najwspanialszych elementów przyrody. Nie brak także nawiązań do legend, kultury i filozofii perskiej. Czytając przenosimy się do minionego już świata, który znamy z dawnej literatury bliskowschodniej. Żal ogarnia na myśl, że to co z tego świata dotrwało do naszych czasów, jest obecnie tak bezmyślnie niszczone (bo przecież kraje położone na zachód od Iranu także są spadkobiercami kultury starożytnej Persji).