Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tej książki nie będę oceniał w kategoriach "dobra - zła", bo ona powinna być przydatna lub nie. Książka przedstawia dwie kwestie: zagadnienie "tranzycji" rozumiane zgodnie z Huntingtonem, oraz przemiany polityczno - społeczne w Korei w latach 1987-1995. Autorka słusznie uznała, że był to przełomowy czas w dziejach Korei Południowej, etap przejścia od dyktatury do demokracji. Ciekawie (choć niezbyt wnikliwie moim zdaniem i niedostatecznie) pokazano odchodzenie od myślenia w kategoriach wojny domowej i uznawania rozwoju gospodarczego za fetysz legitymizujący autorytarne rządy. O ile w Polsce przyczyną kryzysu władzy była bieda społeczeństwa, o tyle w Korei Południowej takim samym zapalnikiem stała się zamożność przy deficycie swobód demokratycznych. Ciekawym aspektem książki jest pokazanie, w jaki sposób przełom demokratyczny wiązał się z erozją wartości społecznych, utrwalanych w tym społeczeństwie przynajmniej od dwóch tysięcy lat. Dzisiejsza Korea, pomimo jej konserwatyzmu społecznego i szczątków konfucjańskich wartości, jest tak samo odległa od Korei z lat 60-tych jak i od tej sprzed roku 1910 (podbój japoński). W kraju prezydentem jest kobieta, córka dyktatora, który z jednej strony ograniczył wolność, z drugiej zaś stworzył koreański cud gospodarczy, a zwykli Koreańczycy już nie chcą iść za wodzem, jak w przeszłości - ze zwartej masy stają się indywidualnościami. Przyczyny i przebieg tych przemian pokazano w "Południowokoreańskiej drodze do demokracji". Warto pamiętać, że książka dotyczy kilku wąsko pojętych aspektów. Jeśli ktoś szuka przekrojowych informacji politycznych, to powinien sięgnąć po książkę "Republika Korei. Zarys ewolucji systemu politycznego" (Dziak/Strnad) - do roku 2008, albo po "Korea w oczach Polaków. Państwo - Społeczeństwo - Kultura" (bogate informacje odnośnie rozwiązań ustrojowych w tym kraju). W swojej kategorii jest to solidna, bogata w źródła i wartościowa analiza politologiczna