Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ja i mój canon, czyli jak napisać książkę o tym, że system jest nieważny, jednak na każdym kroku reklamować Canona. Przyznam szczerze, że nieco się zawiodłem. Po bardzo pochlebnej recenzji w miesięczniku „Foto” i kilku dobrych opiniach sięgnąłem w końcu po tą książkę. Niby zdjęcia ładne i czyta się przyjemnie, od razu widać, ze fotografia jest szczerą pasją autora i że ma on w tym temacie sporo do powiedzenia, jednak po kilku stronach już do końca nie umiałem się pozbyć wrażenia, że jest ta publikacja bardzo subiektywna. Za bardzo. Autor, w którymś momencie stwierdza, że kłótnie Nikon vs Canon są głupie i że zamiast dyskutować trzeba brać aparat w ręce i robić zdjęcia, jednak sam sobie przeczy w zasadzie na każdej stronie wypisując peany na temat sprzętu drugiej z tych firm. Wolałbym, żeby jego uwaga koncentrowała się zgodnie jego słowami bardziej na fotografowaniu niż na „zwracających uwagę dużych, białych teleobiektywach.” Nawet dla mnie, osoby korzystającej z tego systemu śmierdzi tu akcją promocyjną Canona, co jest bardzo nieprzyjemne i posmak niemiły pozostawia. Nie będę recenzował tej książki, bo to nie ma sensu, jeżeli ktoś interesuje się fotografią to na pewno nie zaszkodzi mu do niej zajrzeć. Użytkowników Nikona z góry przestrzegam, że może ich lektura do szewskiej pasji doprowadzić. Takie naciągane 6 gwiazdek. Raz zajrzeć można, ale wracać już chyba nie trzeba.