Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dość ciekawa relacja z podróży Alfreda Vogla do Papui Nowej Gwinei. Autor to Szwed, w czasie podróży 50-letni były wojskowy na emeryturze, przedmówcy podkreślają obiektywizm jego relacji, nieskażonej upiększaniem podróżników. Jego opis jest bardzo zwięzły i rzeczowy, ale ciekawy. Zwraca uwagę na wiele szczegółów. Przedstawia świat zarówno Papuasów jak i Pigmejów, a także zachwyca się cudowną florą i fauną, w szczególności rajskimi ptakami i orchideami. Doświadcza też ciężkiej choroby i na koniec po wylądowaniu w Szwecji tęskni za powolnością i prostotą życia egzotycznej wyspy. Pisze: "dlaczego ci wszyscy ludzie tak się śpieszą, dlaczego miny mają takie poważne i zacięte, kiedy się w pośpiechu mijają(...) Żadne z miast, w których byłem, nie było tak podobne do mrowiska, w które ktoś włożył kij". Pomimo, że podróż odbyła się w 1950 roku, słowa te nadal nie straciły na aktualności.