Dzika droga. Jak odnalazłam siebie

Jestem wdzięczna Cheryl za napisanie tej książki. Czytałam ją w jedynym z najgorszych okresów mojego życia i przyniosła mi wtedy dużo pocieszenia, nadziei.

Jestem wdzięczna Cheryl za napisanie tej książki. Czytałam ją w jedynym z najgorszych okresów mojego życia i przyniosła mi wtedy dużo pocieszenia, nadziei.

Nie urzekła mnie ta książka. Nie polubiłam głównej bohaterki. Oprócz wątku o chorobie matki głównej bohaterki i jej stracie nie było nic ciekawego

Nie urzekła mnie ta książka. Nie polubiłam głównej bohaterki. Oprócz wątku o chorobie matki głównej bohaterki i jej stracie nie było nic ciekawego

Czerwcowe wyzwanie LC - motyw podróży.

Prawdziwa historia., przeczytana po raz drugi.
Młoda dziewczyna, depresja, traumatyczne przeżycia, sięgnięcie dna, beznadzieja, ale i pomysł jak coś zmienić, jak wygrzebać się z dołka. Postawić grubą i długą krechę, potem zacząć wszystko od nowa. Ta długa krecha ma ponad 2000 km i jest pokaźnym wycinkiem Pacific Crest Trail - długodystansowego pieszego szlaku turystycznego w Stanach Zjednoczonych, trasy dla śmiałków. Cały szlak ciągnie się od Meksyku po Kanadę wiodąc przez parki narodowe, góry, bezdroża, z dala od ludzkich siedzib. Cheryl rusza samotnie, uporządkuje myśli i emocje, uwolni się od przeszłości, zmierzy się sama z sobą. Dojdzie, czy się podda? Czy szlak PCT jej pomoże?

Powieść toczy się dwutorowo. Z jednej strony Cheryl pokonuje trasę. Zmaga się z deszczem, chłodem, ciężarem źle spakowanego plecaka, bólem, dzikimi zwierzętami, brakiem wody, strachem, samotnością i własnymi myślami. Na niedźwiedzia najlepszy jest gwizdek, na rozpadające się buty taśma izolacyjna, przeczytane kartki z książki trzeba wyrwać i wyrzucić, by nie dźwigać, a w ogóle „na co komu paznokcie u nóg?” - jak zeszły od niewygodnych butów, to ich strata. A poza tym „na deprechę najważniejszy jest ból fizyczny i bąble na nogach". Podróżniczka podziwia też przyrodę, zmieniające się widoki, unikatowe miejsca dostępne tylko piechurom, chłonie klimat szlaku i cieszy się krótkimi spotkaniami z innymi nielicznymi wędrowcami.
Z drugiej zaś strony Cheryl dokonuje rozrachunku z własnym życiem, rozkłada je na części, analizuje, stopniowo przechodzi oczyszczenie. I wspomina, wspomina, wspomina. Dzieciństwo, młodość górną i durną, błędy i niedopatrzenia dorosłego życia. Ma na to mnóstwo czasu. Idzie wszak sama. Przez trzy miesiące.
Z młodej dziewczyny, która wyszła na szlak, wróciła dojrzała, silna, znająca swoją wartość kobieta, która nauczyła znowu cieszyć się życiem i drobiazgami, jakie się na nie składają, np. ciepłym prysznicem, naleśnikiem z boczkiem i syropem klonowym, rozmową.

Powieść napisana jest w formie luźnych notatek z trasy. Idę..., wspominam dzieciństwo..., boli mnie noga..., pamiętam, jak odwiedziłam mamę w szpitalu…, Jezioro Kraterowe przede mną - jak pięknie…, czemu ja brałam te narkotyki?…, człap, człap, człap, krok za krokiem, myśl za myślą. Cały czas samotnie. Książka ciągnie się powoli i trochę monotonnie, jak to szlak na długiej trasie, nie ma specjalnej akcji, ale tak czas spędzała Cheryl, a ja jej towarzyszę. Nie przeszkadza mi też chaos, człowiek nie ma wszak wpływu na gonitwę myśli. I jeszcze język, troszkę toporny i prosty - ale to pisała Cheryl-amatorka, a nie zawodowy pisarz. Czego mi w książce brakuje? Mapy szlaku, by śledzić, gdzie się właśnie z Cheryl znajdujemy. I za mało jest dla mnie opisów przyrody i wszystkich mijanych po drodze cudów natury.

Po lekturze książki - jestem zauroczona szlakiem PCT, chętnie bym jeszcze o nim poczytała. I zafascynowana Cheryl, która przezwyciężając swoje słabości, dokonała rzeczy wielkiej, wybrała się w podróż życia i weszła na nową drogę. Życzę nam wszystkim, żebyśmy w razie potrzeby znaleźli swój własny szlak PCT.

Czerwcowe wyzwanie LC - motyw podróży.

Prawdziwa historia., przeczytana po raz drugi.
Młoda dziewczyna, depresja, traumatyczne przeżycia, sięgnięcie dna, beznadzieja, ale i pomysł jak coś zmienić, jak wygrzebać się z dołka. Postawić grubą i długą krechę, potem zacząć wszystko od nowa. Ta długa krecha ma ponad 2000 km i jest pokaźnym wycinkiem Pacific Crest Trail -...

Piękna okładka za którą ukrywa się pełna emocji i wspaniałych opisów historia kobiety, która ruszyła na poszukiwanie samej siebie. Bardzo duże wrażenie zrobiła na mnie ta powieść.

Piękna okładka za którą ukrywa się pełna emocji i wspaniałych opisów historia kobiety, która ruszyła na poszukiwanie samej siebie. Bardzo duże wrażenie zrobiła na mnie ta powieść.

Sięgnęłam po książkę zachęcona filmem i zafascynowana PCT. Myślałam, że w powieści znajdę więcej opisów przyrody, drogi, ludzi na trasie, zachwytu naturą Stanów Zjednoczonych. Tymczasem dotarłam do strony 80/469 i, znudzona oraz poważnie zniechęcona grafomańskimi porównaniami ("zajęło mi lata, by znów znaleźć sobie miejsce pomiędzy dziesiecioma tysiącami rzeczy"; "Czulam, że w środku rozsypuje się jak zwiędły kwiat na wietrze. Z każdym ruchem mięśni odrywał się ze mnie kolejny płatek".) oraz powtórzeniami, zaczęłam wertować następne rozdziały, szukając fragmentów ciekawszych (tj. opisów szlaku, a nie ego bohaterki). Bez kitu, książka moglaby być o co najmniej połowę chudsza. Opisy przemyśleń autorki/bohaterki przebijają długością nawet opisy przyrody u Sienkiewicza. Są treści, które nadają się do pamiętniczka lub dla terapeuty, a niekoniecznie do książki - bo zwyczajnie nie są interesujące. A dodam, że pochodzę z pokolenia, które obowiązkowo czytało "Pamiętnik narkomanki" i płakało.
Jakie to smutne, że autorka pokonała taki kawał dzikich ostępów Ameryki, a czytelnikowi zaserwowała głównie opisy swojej bezmyślności, stanów emocjonalnych, otartych stóp i nieumiejętnego pakowania plecaka. Co gorsza, pisze o tym w takim tonie, jak gdyby się tym chwaliła (zapakowalam profesjonalny aparat, choc nie jestem fotografką, haha). Zdumiewa mnie, że przyroda na trasie opisana jest niezwykle zdawkowo, natomiast autorka podaje mnóstwo innych szczegółów: ile kilometrów zrobiła od startu, za ile kilometrów ma najbliższy wodopój , co je na kolację, ile ma otarć i pęcherzy. Jeśli już opisuje trasę to albo w kartograficznych detalach (tu przekraczam drogę krajową numer 123, tutaj widać pasmo takich gór , a na północy pasmo takich gór),albo zdawkowo lub - co gorsza - grafomańsko. Na przykład - o pustyniach pisze tak: "były złożone i skomplikowane, niewytłumaczalne i niepodobne do niczego". Na następnej stronie opisuje góry: "były, jak się teraz zorientowałam, złożone i skomplikowane, niewytłumaczalne i niepodobne do niczego". Jaki obraz pojawi się w wyobraźni czytelnika, który przeczyta takie opisy? Ja widziałam albo googlemaps, albo autorkę spadającą w przepaść po tym, jak ją w nią popchnęłam.
Odpadłam przy kolejnym opisie narzekań na plecak, przeczytawszy 25%.
Spragniona doświadczenia dzikości szlaku PCT, finalnie odpaliłam amatorski reportaż z yt, i było to o niebo lepsze i wartościowsze niż opisy Cheryl Strayed.

Sięgnęłam po książkę zachęcona filmem i zafascynowana PCT. Myślałam, że w powieści znajdę więcej opisów przyrody, drogi, ludzi na trasie, zachwytu naturą Stanów Zjednoczonych. Tymczasem dotarłam do strony 80/469 i, znudzona oraz poważnie zniechęcona grafomańskimi porównaniami ("zajęło mi lata, by znów znaleźć sobie miejsce pomiędzy dziesiecioma tysiącami rzeczy"; "Czulam,...

Cheryl dała radę, od zera niemal, ale pokonała Pacific Crest Trial.
Powieść czyta się dobrze, wciąga - droga też wciąga.

Cheryl dała radę, od zera niemal, ale pokonała Pacific Crest Trial.
Powieść czyta się dobrze, wciąga - droga też wciąga.

Opowieść o pokonywaniu drogi. Dosłownej, ale i mentalnej. Myślę, że książka będzie lepsza w odbiorze dla osób, którym wątek wędrówek górskich jest bliski - ale to nie warunek. Tak czy siak warto sięgnąć i spróbować przejść PCT razem z Cheryl. :)

Opowieść o pokonywaniu drogi. Dosłownej, ale i mentalnej. Myślę, że książka będzie lepsza w odbiorze dla osób, którym wątek wędrówek górskich jest bliski - ale to nie warunek. Tak czy siak warto sięgnąć i spróbować przejść PCT razem z Cheryl. :)

Książka Września 2022 w Klubie Czułej Czytelniczki.

Jedna z moich ulubionych książek w kolekcji Klubu Czułej Czytelniczki. Autobiograficzna powieść drogi i kultowy bestseller, do którego uwielbiam wracać.

Ta historia nie ma spektakularnych wlotów i upadków, bo naprawdę opowiada o wędrówce. Doświadczona śmiercią mamy i rozpadem małżeństwa Cheryl wyrusza na szlak i pisze, o tym co widzi, kogo spotyka, co czuje i myśli, i jak zmienia się w drodze. Jak dojrzewa, uspokaja i wraca do miejsca, w którym znowu jest sobą.

A to, że Droga dzieje się w latach 90-tych (o czym czasem zapomina się czytając),w czasach, gdy mapy wciąż były papierowe i nie mogłaś nikomu wysłać pinezki ze swoją lokalizacją, dodaje jej jeszcze więcej surowego uroku.

Książka Września 2022 w Klubie Czułej Czytelniczki.

Jedna z moich ulubionych książek w kolekcji Klubu Czułej Czytelniczki. Autobiograficzna powieść drogi i kultowy bestseller, do którego uwielbiam wracać.

Ta historia nie ma spektakularnych wlotów i upadków, bo naprawdę opowiada o wędrówce. Doświadczona śmiercią mamy i rozpadem małżeństwa Cheryl wyrusza na szlak i pisze, o...

Nie miałam wielkich oczekiwań co do tej książki. Natomiast mile się zaskoczyłam. Ciężko było mi się od niej oderwać. Jest wielowymiarowa, szczera, nieco przygodowa. Książka drogi, ale nie tylko o PCT. Szczerzę wierzę że ten szlak ją uzdrowił w pewien sposób.

Nie miałam wielkich oczekiwań co do tej książki. Natomiast mile się zaskoczyłam. Ciężko było mi się od niej oderwać. Jest wielowymiarowa, szczera, nieco przygodowa. Książka drogi, ale nie tylko o PCT. Szczerzę wierzę że ten szlak ją uzdrowił w pewien sposób.

Otrzymałam tę książkę w prezencie urodzinowym, co jest bardzo miłe samo w sobie i na wstępie już dobrze mnie do niej nastawiło.
Cóż się więc kryje pod tą bardzo ładną okładką? Jest to powieść autobiograficzna autorki, opisująca stosunkowo niedługi, ale ciekawy kawałek jej życia. Cheryl w wieku dwudziestu kilku lat czuła się nieco pogubiona. Śmierć jej matki, z którą była bardzo emocjonalnie związana, była dla niej psychicznym wstrząsem, z którym nie bardzo umiała sobie poradzić. Do tego doszedł rozpad małżeństwa, zawartego kilka lat wcześniej - i nie, nie chodziło o to, że z jej mężem było coś nie tak. Przeciwnie, był naprawdę świetnym facetem. To Cheryl z jakichś przyczyn nie mogła się powstrzymać przed fizycznym zdradzaniem go tu i tam, a kiedy w końcu mu o tym opowiedziała, ich związek nie wytrzymał i podjęli decyzję o rozwodzie. Mimo tego, pozostali w przyjacielskiej relacji. Jest to w sumie dość ciekawy wątek, moim zdaniem Cheryl mogła cierpieć na nimfomanię i być może pomogłaby jej wtedy odpowiednia terapia. Po rozwodzie Cheryl poznała jeszcze kogoś, z kim weszła w świat heroiny i to już był spory krok w stronę zmarnowania sobie życia. To wszystko, co napisałam, to jest jedynie wstęp, taka sytuacja początkowa tej książki. Jej faktyczna akcja rozpoczyna się, gdy w wyniku splotu okoliczności, Cheryl postanawia wyruszyć w pieszą wędrówkę przez PCT - Pacific Crest Trail ( https://en.wikipedia.org/wiki/Pacific_Crest_Trail ) Jest to ekstremalnie długa trasa trekkingowa poprzez góry Ameryki, łącząca granicę meksykańską z granicą kanadyjską.
"Dzika droga" jest - zgodnie z tytułem - książką drogi. Szczerze mówiąc, trochę się uśmiechałam z powątpiewaniem na samym początku, kiedy Cheryl zgromadziła cały swój ekwipunek, z którym miała zamiar wyruszyć, spakowała go do plecaka, po czym okazało się, że z ledwością jest w stanie ten plecak podnieść. Pomyślałam sobie - dziewczyno, totalnie nie wiesz, co robisz, jeśli zamierzasz godzinami chodzić po górach z bagażem, którego podniesienie sprawia ci taką trudność. Ja trochę w życiu pochodziłam po górach, ale autorka książki przed swoją wielką wyprawą - chyba nie za bardzo. Tak czy owak, ona naprawdę porwała się na to, może w dużej mierze dzięki tej nieświadomości :P Droga obfituje w czysto fizyczne zmagania, ciekawe spotkania z ludźmi, piękno dzikiej przyrody. Jest trochę niebezpiecznych sytuacji, trochę pechowych przypadków i trochę szczęśliwych trafów. Ogólnie fajnie mi się to czytało, rzadko w sumie jakoś trafiam w książkach na tego typu tematykę, ale opis tej wyprawy - zwłaszcza, że to prawdziwe wydarzenia - przykuł moją uwagę.

Otrzymałam tę książkę w prezencie urodzinowym, co jest bardzo miłe samo w sobie i na wstępie już dobrze mnie do niej nastawiło.
Cóż się więc kryje pod tą bardzo ładną okładką? Jest to powieść autobiograficzna autorki, opisująca stosunkowo niedługi, ale ciekawy kawałek jej życia. Cheryl w wieku dwudziestu kilku lat czuła się nieco pogubiona. Śmierć jej matki, z którą była...