Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński39
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jurij Łoszczyc
1
6,1/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,1/10średnia ocena książek autora
15 przeczytało książki autora
50 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Dymitr Doński Jurij Łoszczyc
6,1
"Słońce grzało prawie jak w lecie. W dotknięciu jego promieni tkwiła jakaś kojąca pieszczota, usposabiająca mimo woli do uśmiechu, milczenia i marzycielskiego zobojętnienia. Takie dni ofiarowuje rozpoczynająca się jesień, jakby prosząc człowieka o przebaczenie za to, że zbyt ulotnymi radościami go darzy i że oto wszystkiemu już zbliża się kres".
Książka Łoszczyca nie jest typowym opracowaniem naukowym, raczej czymś pośrednim między nim, a powieścią. Czyta się dzięki temu lekko i przyjemnie i jeżeli kogoś nie drażnią wstawki o pogodzie przed bitwą w XIV wieku, a szuka ciekawej opowieści o początkach państwa rosyjskiego i jednym z najważniejszych ówczesnych wydarzeń, jakim była bitwa na Kulikowym Polu, to książka powinna mu się spodobać.
Autor nie trzyma się sztywno biografii Dymitra Dońskiego, ale opowiada też o wielu innych tematach - wewnętrznych problemach Rusi, jarzmie tatarskim, wzrastaniu potęgi Moskwy, zatargach z Litwą i oczywiście o bitwie na Kulikowym Polu i jej następstwach, gdyż zwycięstwo to było punktem zwrotnym w dziejach Moskwy i Rusi.
Dymitr Doński Jurij Łoszczyc
6,1
Ach, co by to było gdyby Dymitr wtedy przegrał z Mongołami!? Książka jest mega ciekawa, jednak przebija w niej uwielbienie dla osoby głównego bohatera jako przykladnego ojca, męża, męża stanu, obrońcy wiary i stratega, może gdyby napisana została ociupine później jego wielkość nie różniłaby się od wielkości innych, których wielu było wkoło, ale co tu kryć dał podwaliny pod przyszłe carstwo z Moskwą jako stolicą, które nadal było carstwem, mimo iż rządzili nimi panowie pierwsi sekretarze czy obecnie prezydenci..