Stanisław Olejnik

Ks. prof. dr hab. Stanisław Olejnik urodził się 28 IV 1920 r. w Tyńcu k. Kalisza. W Kaliszu uczęszczał do szkoły powszechnej i do gimnazjum im. Adama Asnyka, gdzie w 1938 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. W tymże roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. W czasie wojny kontynuował przygotowanie do kapłaństwa w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie, gdzie otrzymał święcenia diakonatu. Po wybuchu powstania warszawskiego przedostał się do Częstochowy. W przededniu Wigilii Bożego Narodzenia 1944 r. w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze, z rąk biskupa pomocniczego Częstochowy – Stanisława Czajki, przyjął święcenia kapłańskie.

Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych wrócił do rodzinnego Kalisza. Od lutego do maja pracował jako duszpasterz w parafii św. Gotarda. W 1947 r. przez kilka miesięcy był administratorem parafii Lubień Kujawski. Po doktoracie na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego w 1948 r. został mianowany wikariuszem parafii św. Jana we Włocławku. Obok normalnych zajęć wikariuszowskich zajmował się akcją charytatywną. W latach 1945-50 ksiądz Olejnik pracował w wielu szkołach jako prefekt: poczynając od przedszkola, poprzez różnego typu szkoły (handlową, ogólnokształcącą),kończąc na wieczorowym liceum dla dorosłych. W r. 1950 władze Uniwersytetu Warszawskiego zwróciły się do ordynariusza włocławskiego z prośbą o całkowite zwolnienie ks. dra S. Olejnika z diecezji w celu zatrudnienia na uniwersytecie. W tym czasie, w 1953 r., rozpoczął wykłady z teologii moralnej we włocławskim seminarium duchownym. Dla pogłębiania formacji intelektualnej wśród profesorów środowiska włocławskiego zainicjował comiesięczne spotkania w tzw. „Kręgu”. Spotkania te doprowadziły do powstania Naukowego Towarzystwa Teologicznego przy Wyższym Seminarium we Włocławku. Habilitacja ks. Stanisława Olejnika nastąpiła na Uniwersytecie Warszawskim w 1954 r. na podstawie rozprawy Eudajmonizm. Studium nad podstawami etyki. Gdy Katolicki Uniwersytet Lubelski znalazł się w trudnej sytuacji kadrowej w zakresie teologii moralnej ksiądz prof. Stanisław Olejnik przez dziesięć lat dojeżdżał tam z wykładami (1958-1968). W nauczaniu teologii moralnej starał się, aby kazuistyka ustąpiła miejsca Biblii i człowiekowi, aby teologia moralna była żywą dyscypliną wiedzy o Bogu i życiu ludzkim.

Tytuł profesora nadzwyczajnego ks. Stanisław Olejnik uzyskał w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w 1973 roku, a profesora zwyczajnego tamże w 1980 r. Prowadzi bogatą działalność naukową z zakresu etyki filozoficznej i teologii moralnej. Na ATK zainicjował teologię duchowości chrześcijańskiej jako odrębnego kierunku studiów. Podejmuje liczne podróże zagraniczne, czynnie uczestniczy w wielu zjazdach i kongresach naukowych, współredaktor specjalistycznych czasopism. W latach 1968-73 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej w Rzymie. Wypromował 24 doktorów. Opublikował ok. 150 prac naukowych lub popularnonaukowych, w tym 25 książek. Jest autorem siedmiotomowego podręcznika akademickiego Teologia moralna: dar, wezwanie, odpowiedź, który przynależy do klasyki literatury teologiczno-moralnej. Został odznaczony przez władze kościelne godnością protonotariusza apostolskiego, a przez władze państwowe Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.