Anita Has-Tokarz

Miałem z tą lekturą twardy orzech do zgryzienia. Z jednej strony pozycja ta jest usiana tak rażącą ilością błędów merytorycznych i rzeczowych (głównie w podawanych tytułach oraz opisach fabuł),że zmuszony jestem podać w wątpliwość kompetencje autorki; z drugiej zaś — jest o tyle wartościowa, że w sposób wręcz wzorcowy przybliża czytelnikowi mnogość tez stawianych przez cały zastęp autorów, tak zagranicznych, jak i polskich. Tym samym autorce udało się zebrać w jednym miejscu stan badań polskich literaturo- i kulturoznawców na temat horroru — w tym zawiera się jednak cała jej wartość. Dla laika może okazać się zbyt trudna w odbiorze, jako że to pozycja naukowa, w dodatku (jak już wspomniałem) podawane w niej tytuły często okazują się błędne. Z podobnych powodów pasjonaci horroru mogą odczuwać ciągłą irytację podczas lektury.