Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbiór tekstów, nie tylko satyr, wydanych rok po śmierci Stalina, i dwa lata przed październikową odwilżą. Jest więc trochę propagandy, trochę polityki; czuć ostrożność w doborze słów. Ja traktuję tę książkę jako znak czasu, zapis danego momentu dziejowego. Są tam jednak prawdziwe perełki: Stefania Grodzieńska, Wiech i Mrożek stworzyli teksty ponadczasowe, które ani nie uległy cenzurze w 1954 r., ani nie zestarzały się w 2022 r. Choćby dla tych autorów warto sięgnąć po ten tom!