Co napisał(-a) Tadeusz Zimecki?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Ja, Franek... Wyspa Rampous zielona od tamaryszków Od Hańczy do australijskiej Thomson River Dwoje w buszu Gdy zaczyna padać w Bordeaux

Szukasz cytatów z książek Tadeusz Zimecki?

Cytaty z książek autora Tadeusz Zimecki

Tadeusz Zimecki

Źródło: ze zbiorów użytkownika takisobiejac

6,0/10

Pisze książki: literatura młodzieżowa, literatura piękna, reportaż, literatura podróżnicza, publicystyka literacka, eseje, literatura dziecięca, satyra

Urodzony: 07.08.1929Zmarły: 05.11.2007

polski prozaik, dziennikarz, reportażysta, autor utworów dla młodzieży.

Syn Romualda Zimeckiego i Kazimiery Kowalskiej. Od 1941 r. przebywał wraz z rodziną w Radomiu, gdzie ukończył Szkołę Techniczną (w 1950 r. otrzymał dyplom technika budowlanego). Debiutował w 1947 r. jako reportażysta. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1947 do 1951 r. redaktor "Życia Warszawy" (mutacja kielecko-radomska pt. "Życie Radomskie"). W latach 1951-1953 dziennikarz Polskiej Agencji Prasowej. Od 1953 do 1982 r. dziennikarz i redaktor Polskiego Radia (m.in. Naczelnej Redakcji Publicystyki Krajowej oraz redakcji "Warszawska fala" i "Muzyka i aktualności"). W latach 1958-1960 w Zielonej Górze, gdzie zajmował się organizacją redakcji literackiej nowo powstałego oddziału Polskiego Radia. Był także współtwórcą i sekretarzem pisma "Nadodrze". Z Polskiego Radia odszedł w wyniku zwolnienia po ogłoszeniu stanu wojennego w Polsce.

Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1947-1982 i 1989-2007),Związku Literatów Polskich (1969-1983),Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989-2007).

Pochowany 13 listopada 2007 r. na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1969

Podróż doliną rzeki

Tadeusz Zimecki

0,0 z ocen

0 czytelników 0 opinii

1969

Dodaj na półkę

1966

Klub Wyższego Wtajemniczenia

Tadeusz Zimecki

5,7 z 3 ocen

5 czytelników 2 opinie

1966

Dodaj na półkę

1966

Ptaki okaleczone

Tadeusz Zimecki

0,0 z ocen

2 czytelników 0 opinii

1966

Dodaj na półkę

1964

Niemaszchleba

Tadeusz Zimecki

0,0 z ocen

0 czytelników 0 opinii

1964

Dodaj na półkę

1963

Aleją Dobrej Nadziei

Tadeusz Zimecki

0,0 z ocen

0 czytelników 0 opinii

1963

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

- Niech skonam, to niemowa! - mówi Pojka. - Nie, synku. To tylko Fin.

Tadeusz Zimecki, Wyprawa po królewskiego łososia

4 osoby to lubią

- Nadal utrzymujesz, że jeszcze niedawno był to kraj drwali i hodowców reniferów? - Tak piszą w przewodnikach. - I zaledwie sześćdziesiąt la...
- Nadal utrzymujesz, że jeszcze niedawno był to kraj drwali i hodowców reniferów? - Tak piszą w przewodnikach. - I zaledwie sześćdziesiąt lat niepodległości? - Tak stoi w podręcznikach. - Sześć wieków szwedzkiego panowania? - Sześć. - To jak można wyjść na swoje? Od prymitywu do potęgi? - Sisu.
Tadeusz Zimecki , Wyprawa po królewskiego łososia
3 osoby to lubią
Jeśli Fin widzi na drzwiach napis "ciągnąć", tak długo je pcha, aż przeprze...
Tadeusz Zimecki , Wyprawa po królewskiego łososia
2 osoby to lubią

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Wiele dróg: wybór opowiadań Edmund Niziurski

podrozdzial

ocenił(a) na 87 lata temu

Zbiór fascynujących opowiadań o perypetiach młodych ludzi, które uczą, aby szanować ich świat i nie lekceważyć ich problemów. To pięknie ujęte trudności, przeciw którym stają nastolatkowie i emocje, z którymi się mierzą podczas dokonywania często niełatwych wyborów. Styl pisania autorów każdego z opowiadań jest w moim odczuciu idealnie dopasowany do tematyki - po prostu wiedzą oni, o czym piszą. Polecam nie tylko nastolatkom, ale przede wszystkim dorosłym, wśród których ci młodzi żyją.

Przeczytaj

Dwoje w buszu Tadeusz Zimecki

Gerard Waldowski

ocenił(a) na 35 lata temu

190106 papier G3. Tytuł według mnie jest zupełnie nietrafiony. Zachęcił mnie do przeczytania, ale ostatecznie się rozczarowałem. Gdyby książka spodobała mi się, być może spróbowałbym sprawdzić, czy są tu przedstawione prawdziwe doświadczenia autora. Jedynie się domyślam, że pisząc w pierwszej osobie, pan Tadeusz wspomina swoje młodzieńcze lata. Nie potrafił mnie jednak zainteresować, zaskoczyć, trzymać w napięciu, ani specjalnie rozśmieszyć. Tylko niektóre dialogi i spostrzeżenia zasługują na pochwałę. Styl pisania jest dość nietypowy, ale nie współgra z niestety słabą treścią.

Przeczytaj