Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński5
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać339
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aleksander Bek
9
6,7/10
Pisze książki: literatura piękna, powieść historyczna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,7/10średnia ocena książek autora
51 przeczytało książki autora
48 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Nominacja Aleksander Bek
5,5
Książka pod pewnymi względami nierówna. Z jednej strony uniwersalna, pełna interesujących wątków psychologicznych, które mogą stanowić o atrakcyjności dla szerokiego grona czytelników. Wątki polityczno-historyczne, czyli kwestie rozrachunku z epoką stalinizmu, stanowiące sedno powieści, są może mniej uniwersalne i nie każdego muszą interesować. Jednak nawet ci, którym historia niespecjalnie leży na sercu, potraktują je jako niezbędny pretekst i tło dla psychologiczno-społecznej analizy zachowań bohaterów.
Gorzej jest z drugą stroną medalu – czyli wszechobecnym motywem przemysłu metalurgicznego, ze szczegółowymi opisami funkcjonowania urządzeń, metod wytopu i tymi wszystkimi koncepcjami innowacyjnymi. Dla osoby zupełnie nie zainteresowanej tematem ciężko przebrnąć jest przez rozdziały, opisujące wkład poszczególnych ‘towarzyszy’ w rozwój gospodarki ZSRR epoki Stalina i nie oszczędzające przy tym szczegółów technicznych. Wiadomo, motyw ten jest ważnym tłem i motorem akcji, jest też dokumentalnym niemal obrazem pewnego wycinka historii gospodarki i techniki, stanowi też wyraz zainteresowań samego autora. Jednakże w powieści zajmuje nieproporcjonalnie dużo miejsca. Gdyby został zredukowany na rzecz wątku socjologicznego, książka mogłaby być lepsza.
Ziarno stali. Opowiadania i szkice Aleksander Bek
10,0
Znaleźć tu można następujące opowiadania:
Spotkanie w wagonie
Opowiadanie to dotyczy przypadkowego spotkania przez autora profesora Włodzimierza Kuzniecowa dyrektora Instytutu Fizyki Technicznej w Tomsku. Profesor jest w trakcie pisania poprawek i kolejnego tomu dzieła "Fizyka ciał stałych". Rozmowa dotyczy głownie pracy Kuzniecowa nad teorią związaną ze stalą, jej wytopem obróbką itd.
Stalownik Klimentjew
Tytułowy Klimentjew jest doświadczonym stalownikiem, pracuje przy wytopie stali w piecu martenowskim. Jest ceniony przez współpracowników za okazaną pomoc. Jak się można domyśleć jest przodownikiem pracy. Oczywiście Klimentjew wszystko zawdzięcza rewolucji. Dopiero w trakcie wojny domowej założył pierwszy raz w życiu buty. Rewolucja dała mu możliwość wyjścia z analfabetyzmu i uzyskania wykształcenia.
Ziarno stali
Autor tym razem w drodze do Stalińska postanawia po drodze odwiedzić Bruchnowa, by dowiedzieć się czy udało mu się "wyleczyć stal". Okazuje się, że Bruchnow jest inżynierem zajmującym się technologią wytopu stali. Problemy technologiczne doprowadziły do powstania nieprawidłowych "ziaren stali". To z kolei czyniło stal bezwartościową i niezbyt wytrzymałą.
Swierdłowiec
Tym razem sprawa dotyczy Samochwałowa, dyrektora Ośrodka Maszynowo-Traktorowego. Jest to kolejne opowiadanie o rozwoju ośrodka, wykorzystaniu maszyn itd.
Czerwony kolor
Tym razem główną bohaterką jest Pasza Angelina. Jest ona przodującą traktorzystką w kołchozie. Wydała książkę "Ludzie pól kołchozowych", zaś na konferencję związaną z książką przyjechał autor wraz ze swoją grupą.
Timofiej szczere serce
Jedno z lepszych opowiadań. Timofiej jest inżynierem - stalownikiem. Jest całkowicie oddany swojej pracy, walcowaniu nowych gatunków blachy, czy też tworzeniu stali na łuski. To ostatnie było wyjątkowym problemem technicznym. W opowiadaniu mowa też o życiu osobistym Timofieja, poznaniu żony i jego poważnej chorobie (gruźlica) z której ostatecznie udaje mu się wyzdrowieć. Poruszany jest też wątek ewakuacji fabryki w trakcie zbliżania się wojsk niemieckich w trakcie II Wojny Światowej.
Koło wysadzonych pieców
Tu znowu jest mowa o odbudowie fabryki w Makiejówce i jej wcześniejszej ewakuacji.
Ostatni piec
W opowiadaniu tym autor zawarł kwestie związane z ostatnim działającym piecem w końcu wojny domowej w pewnej fabryce na terenie opanowanym przez Białych. Ostatni piec jest z dużym trudem utrzymywany przez inżyniera Makaryczewa. Mowa też tu o konflikcie Makaryczewa z jego dawnymi przyjaciółmi, którzy przechodzą na stronę Białych. Głównym aspektem oprócz pieca jest choroba (tyfus) i śmierć inżyniera Rusłanowa, którego Makaryczew wysłał po nowy zapalnik do pieca.
Zawsze z nami
Tym razem autor już popłynął na całego. Jest to właściwie opowiadanie pisane w pierwszej osobie przez konstruktora nowego silnika lotniczego. W trakcie jego próby zjawia się komisarz ludowy przemysłu ciężkiego Sergo Orodżonkindze w fabryce imienia Stalina. Tytuł bierze się z tego, że Stalin był zawsze z robotnikami fabryk itd. Orodżonkindze podkreśla to zresztą w swoim spontanicznym i jakże gorącym przemówieniu.
Należy stwierdzić, że jest to bardzo dobry, chociaż dość monotematyczny zbiór opowiadań. Wszystko jak widać skupia się wokół stali, jej obroki wytopu itd.