Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna kolekcja przeciętniaków jak na mój gust. Z wyjątkiem Kossakowskiej - jej autorstwa to bym i książkę telefoniczną przeczytał. Ale reszta to mniej lub bardziej nie moja bajka. Wydaje mi się, że coraz bardziej fantastykę toczy wirus fantasy. Nie chcę urazić fanów gatunku, ale ja nie przepadam. A już przede wszystkim nie cierpię mieszania. To się udało raz, w Gwiezdnych Wojnach i to tylko dwóch pierwszych filmach. I wystarczy. Więcej nie będzie z tego nic dobrego. Casa finita. A tu nawet nie o klasyczne motywy chodzi, nie o scenografię, tylko o te jakieś wizje koszmarnie się ciągnące. Może trochę z pogranicza Strugackich, może trochę z co bardziej szalonego Dicka, ale przegięte co najmniej o rząd wielkości. Duchy, transy, narkotyczne wizje, latające domy... Nawet jak obcy to demiurdzy w n-tym wymiarze... duszne to strasznie i z porządną fantastyką dla mnie niewiele ma wspólnego. Gdzie się podziała stara, dobra, klarowna sci-fi? Chciałem napisać "prosta," ale bym chyba przegiął. Chodzi o to, żeby pomysł był science a wykonanie fiction, a nie odwrotnie. W dobrze pojętym gatunku jest wszak miejsce i na baśń i na kryminał i powieść socjologiczną i właściwie na wszystko. Pod warunkiem, że ma toto jakieś ręce i nogi. Reasumując, poza jednym opowiadaniem Kochańskiego, "Latarnia," (i wspomnianą wcześniej Kossakowską, choć to inna bajka) nic tu nie znalazłem. A i w "Latarni" jakoś cienko... pomysł jakby na wymyśleniu miejsca akcji się kończy bo fabuły... właściwie... nie stwierdzono. To już byle niedokończony szkic Zajdla ma więcej wątków.