Enid Balam

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Część osób (zwłaszcza fanów anime) mogło się już zetknąć z tytułem Blade Runner: Czarny Lotos. W 2021 zadebiutował bowiem na rynku serial animowany pod tym samym tytułem (którego recenzja jest do znalezienia na blogu). Zbieżność tytułów nie jest przypadkowa, mamy tu bowiem do czynienia z dziełem w którym obserwujemy dalsze losy replikanta Elle. Po komiks można jednak sięgnąć bez znajomości wspomnianej animacji. Akcja przenosi nas tu do Los Angeles roku 2032. Replikant Elle (zwana jako Czarny lotos) po wymknięciu się z rąk swojego twórcy, wyrusza na pustynię w poszukiwaniu odkupienia i nowego życia, wolnego od rozlewu krwi i śmierci. Miejsce to nie należy jednak do najbezpieczniejszych, a i sama jej przeszłość nie da tak łatwo o sobie zapomnieć. Nancy A. Collins w pierwszym tomie serii kreśli historię, której estetyka znacząco odbiega od klasycznego Blade Runnera. Miejsce, w którym znalazła się Elle, przypomina bowiem lokacje żywcem wyjęte z Mad Maxa. Fani BR mogą więc być mocno rozczarowani klimatem komiksu, który z kolejnymi przeczytanymi kadrami coraz bardziej przypomina western postapo z dodatkiem cyberpunkowych elementów. Na pewno nie brakuje tu wartkiej i widowiskowej akcji. Komiks w dynamiczny sposób prowadzi nas przez kolejne wątki. Sam świat przedstawiony jest zaś pełen brudu, pyłu i przemocy. Niestety ten element komiksu również ma swoje pewne zauważalne niedociągnięcia. Scenarzystka po ciekawym początku dosyć szybko stawia tu bowiem na dużą schematyczność i przewidywalność, przez co trudno jest jej zaskoczyć czytelnika. Na dodatek niektóre postacie są niedopracowane i jednowymiarowe. Brakuje tu też bardziej szczegółowego rozwinięcia niektórych wątków pobocznych, co pozostawia pewien niedosyt.... https://popkulturowykociolek.pl/blade-runner-czarny-lotos-tom-1-recenzja-komiksu/