Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Swojego opowiadania oceniać nie będę, bo to by było trochę jak lizanie się po... no nie będę oceniał. Ale resztę, czemu nie. Recenzent ze mnie żaden, ani wyznacznik jakości literatury, tak więc śladem poprzedników zwrócę tylko uwagę na opowiadania, które najlepiej mi „siadły”. Generalnie im dalej w las, tym bawiłem się lepiej. Pierwsze historie wchodziły mi dość opornie, ale mniej więcej za połową antologii no to już popłynęło ciurkiem. Marek Kolenda „Za ciemną doliną”. Wszystko tu się zgadzało. Było mrocznie, tajemniczo, ciekawie i bardzo dobrze stylistycznie. Aneta Pazdan „Tanatologia. Opowieść o miłości”. Uwielbiam motyw zbrodni i kary, zwłaszcza w opowiadaniach, a tu został ujęty ze smakiem, interesująco i na tyle lekko, że płynąłem przez kolejne strony i nawet nie zauważyłem kiedy dotarłem do końca. Artur Pomierny „Dyptyk piekielny”. Chyba jedno z dłuższych opowiadań w antologii, choć nie odczułem tego ani trochę. Tutaj wiele do powiedzenia nie mam. Historia wciągnęła mnie w swoje sidła i nie wypuściła do samego końca, a o to właśnie chodzi. Agata Poważyńska „Puzderko na zęby”. Dość eksploatowany ostatnio temat cyrku, tutaj autorka ujęła w oryginalny sposób. No i patrząc na tytuł antologii, nie da się ukryć, że ta historia była srogo obłąkana. Jarosław Adam Pankowski „Pułapka na muchy”. Zabójczy kiosk. Co więcej mam dodać? Zajebisty pomysł. Fajnie, że takie inicjatywy powstają. Fajnie, że czasami uda mi się znaleźć w tak doborowym towarzystwie. Chciałbym serdecznie pogratulować nie tylko autorom, których opowiadania do antologii trafiły, ale wszystkim którzy wzięli udział w naborze. Wiem po sobie, że kliknięcie „wyślij” czasami jest trudniejsze niż samo pisanie. Dlatego gratuluję i życzę sukcesów.