Jesteśmy społecznością, która kocha książki

On – doświadczony inspektor Scotland Yardu, ona – intrygantka i aferzystka uwikłana w sieć politycznych spisków. Oboje tak różni, a jednocześnie tak sobie bliscy; po przejściach, z bagażem traum i naręczem bolesnych wspomnień, odnajdują się w samym sercu XIX – wiecznego Londynu. Ale droga do szczęścia nie jest wcale prosta. Gdy spotykają się po raz pierwszy, Caitlin Borgan nie ma żadnych skrupułów wobec Valentine’a Cosogrove’a. Znajomość z wpływowym śledczym to nadzwyczaj szczęśliwa dogodność, z której panna Borgan postanawia gorliwie skorzystać. W niepewnych czasach, podczas społecznych niepokojów oraz przełomowych zmian ustrojowych, układ z kimś tak wysoko postawionym, może być bardzo cenny, o ile nie… Najcenniejszy. **** Powieść Justyny Andrulewicz i Joanny Truchel to nie lada gratka dla koneserów kryminalnych zagadek, szeroko pojętej sensacji oraz miłosnych uniesień. W ,,Inspektorze i złodziejce’’ tych bowiem aż nadto; akcja obfituje w mnogość komplikacji i trudności – niebezpieczne intrygi, zawiłe śledztwa, krwawe rozruchy, rozboje, pościgi, morderstwa – właśnie one stanowią główny pretekst do poprowadzenia angażującej fabuły, a całość pomimo tak dużego nagromadzenia środków, broni się doskonale. I trochę na zasadzie kontrastu, bo wziąwszy pod uwagę ogólny wydźwięk historii (‘dużo, głośno i z rozmachem’),śmiało można rzec, że wyróżnia się ona sporą dozą subtelności; to zaś za sprawą innych aspektów, które również pojawiają się na kartach książki. ,,Inspektor i złodziejka’’ bazuje w znacznej mierze na wątku romantycznym. Nie jest to jednak wątek pośledni i schematyczny, ponieważ główni bohaterowie także schematyczni nie są; wręcz przeciwnie. Ich sylwetki, obarczone ciężarem dotkliwych przeżyć i doświadczeń, rysują się dość niesztampowo. Oboje są jednostkami na pewien sposób złamanymi; starają się żyć normalnie, podejmować racjonalne decyzje, funkcjonować na miarę ograniczonych możliwości, ale – nadal pozostając w okowach demonów z przeszłości. Justyna Andrulewicz i Joanna Truchel uchwyciły ów dwojakość charakterów. Odnosząc się do ich zasadnych (bądź niezasadnych) postępowań, głębszych przemyśleń, konkretnych schematów działań czy właściwych motywacji, zbudowały portrety niejednoznaczne, acz dynamiczne i naturalne. Postaci o tak wyjątkowych cechach, uwikłane w relację romansową, nie mogą więc prezentować związku typowego. Pełna wzlotów i upadków, gorących emocji, porcji wyrzeczeń oraz poświęceń, relacja Caitlin i Valentine’a jest przykładem więzi unikalnej i niekonwencjonalnej. Rozbudowana warstwa psychologiczna pozwala nie tylko zrozumieć, ale też i sympatyzować z bohaterami powieści. Spore wrażenie na czytelniku wywołać może również tło historyczno – obyczajowe. Trudno, doprawdy trudno, nie czerpać żywej przyjemności z tak sugestywnie nakreslonych realiów epoki. Malowniczy fresk życia londyńskiego mieszczaństwa wyłania się zza drobiazgowych opisów i skrzętnie ułożonych zdań – proza życia codziennego, sytuacja ekonomiczna, ówczesne nastroje polityczne, ogólnie przyjęte normy i zasady, pozycje konkretnych jednostek w zróżnicowanej zbiorowości – wszystko to stanowi plastyczny plan dla rozgrywających się wydarzeń.