Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę tę podarowano mi i w zasadzie tylko dlatego postanowiłem ją przeczytać. Jej autor niewątpliwie jest miłośnikiem koni, człowiekiem kochającym te zwierzęta. Posiada jakieś doświadczenie w tej dziedzinie, ale czy od razu musiał wydawać książkę? Tytuł odzwierciedla treść książki - jest to zbiór poglądów Siudyma na relacje człowieka z koniem, na podstawowe kwestie związane z treningiem jeździectwa, raczej jego prywatne opinie. Koniec książki jest zwieńczony krótkim słowniczkiem terminów i podziękowaniami autora dla osób, które dopingowały go w procesie wydawania książki. Jestem w pełni przekonany, że publikacja ta (a w zasadzie prawie album) została napisana przez pana Siudyma. Widać, że napisał to, co leżało mu na sercu, niemniej nie są to jakieś głębokie rozważania, a na pewno nie korespondują one z myślami jakichś teoretyków czy innych specjalistów. Każdy z aspektów jeździectwa został jedynie liźnięty przez autora. Prawie na każdej rozkładówce znajdują się fotografie, nierzadko z autorem w centrum uwagi, niestety dość monotonne, czasami niemal bliźniacze i nie odzwierciedlające deklarowanej przez niego pasji. Sama treść nie jest szczególnie porywająca i w połowie nie chciało mi się czytać dalej. Sposób edycji tekstu i redakcji jest - delikatnie rzecz ujmując - niechlujny, odzwierciedla poziom i kulturę pisarstwa autora, ponieważ korekty chyba wcale nie przeprowadzono (pomimo tego, ktoś podpisał się imieniem i nazwiskiem na stronie redakcyjnej). Nie będę punktował stron, w których spotkać można błędy interpunkcyjne, literówki i powtórzenia. Tekst w całej publikacji nie jest wyjustowany, a jedynie wyśrodkowany. Dwa przypisy dolne w formie odsyłaczy do jednej i tej samej publikacji są zrobione w sposób niepoprawny. Brakuje też konsekwencji w formie stosowania podkreśleń ważniejszych terminów pojawiających się w tekście. Na stronie tytułowej czy redakcyjnej nie znajdziemy informacji o roku wydania publikacji, co zauważyłem, że w przypadku tego wydawcy jest normą i służy P.H.W. Fenixowi jako pretekst do wydawania wznowień swoich książek pod zmienioną nazwą, co jest oszustwem wobec czytelnika. Wskażę tylko kilka przykładowych zaniedbań wydawców: "Przyczyniły się do ukonstytuowania najlepszych sportowych ras europy (...)" - s. 29; "selle franćaise" zamiast "selle française" - s. 29; "Kilku jeźdźców mogło jednocześnie pracować i nie wpadać na siebie." - s. 64; "Wszystkie konie wyszkolone w sposób logiczny, sensowny i przede wszystkim przez ludzi rozumnych są końmi wygodnymi (...)" - s. 67; "Stajnia to stajnia. Trzeba wejść, nauczyć się w niej przebywać. Stajnia to miejsce, w którym trzeba nauczyć się przebywać." - s. 68. Zmierzając do podsumowania, należy powiedzieć jasno - poziom tej publikacji prezentuje się jarmarcznie zarówno pod względem ilości i jakości informacji, szaty graficznej, jak i samego przygotowania do druku. Największą zaletą tej książki jest chyba twarda szyta oprawa i niezły papier, ale reszta leży. Cena okładkowa 35 zł na pewno nie odzwierciedla wartości tej publikacji, która jest raczej miernym poradnikiem, a na pewno nie dla osób posiadających zaawansowaną wiedzę z dziedziny hodowli koni czy jeździectwa. Najbardziej w tym wszystkim chyba szkoda pana Siudyma, który zachęcany do wydania książki, uczynił to, choć widać, jak sobie radzi w pisarstwie i został przez wydawnictwo komercyjnie wykorzystany.