Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W poprzednim tomie Kawaki w końcu zyskał zaufanie bohaterów. Jednakże postanowiono dalej drążyć jego wątek. Czy to dobry pomysł? Konohę odwiedza Jigen, ojciec Kawakiego. Chce wbrew woli swojego syna zabrać go ze sobą. Usiłują go powstrzymać Naruto oraz… Sasuke. Ten tom to tak naprawdę jednak wielka walka z Jigenem. Doceniam pomysłowy sposób walki nowego przeciwnika. Jednakże gdyby nie komentarz Sasuke, to prawdopodobnie nie zorientowałbym się na czym polega innowacja tej techniki. Niestety jest ona pokazana dosyć szczątkowo, przez co walka robi się w pewnym momencie nużąca. Doceniam jednak finał, który pozostawia czytelników w niepewności co do losów jednej z postaci. Zaskakująco dobrze wypada wątek dalszej nieufności wobec Kawakiego. Jest ona w pełni uzasadniona, a także unika się tu wpadania w skrajności. Odniosłem jednak wrażenie, że pod koniec zachowanie Shikamaru jest trochę niekonsekwentne. Mam mieszane uczucia co do rysunków. Podobał mi się nowy wygląd Jigena nawiązujący do ostatnich tomów serii „Naruto”. Jednakże sama walka jest na tyle chaotycznie narysowana, że łatwo się pogubić. Tom zawiera też kolejne informacje dotyczące „Tajemnic Shinobi”. Te pola tekstu wzbogacają świat przedstawiony, ale chyba wolałbym, żeby były umieszczone na końcu tomu. Niestety ten tom nie jest tak emocjonujący jak można się było spodziewać. Przez niewłaściwie zaprojektowaną walkę trochę męczyłem się przy lekturze. Mam nadzieję, że dalsze tomy będą lepsze.