Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prześliczna książeczka z przesłaniem ,że jeżeli komuś dzieje się krzywda lub coś mu zagraża, nie można stać biernie i cieszyć się, że samemu nie jest się w niebezpieczeństwie. Sytuacja może się odwrócić na naszą niekorzyść. Trzeba protestować głośno, udzielać pomocy ,a nie pozostawać w milczeniu. Pewna wiewiórka rodzaju męskiego skakała sobie beztrosko po drzewach w lesie. Z wierzchołków konarów przyuważyła wilka, ale skoro była wysoko ,więc specjalnie tym się nie przejęła .W końcu nic jej nie zagrażało. Nikomu o tym nie powiedziała. Spoglądała z góry ,jak wilk opycha się dzikimi jeżynami, ale nie czuła się w obowiązku kogoś z mieszkańców lasu uprzedzić. To przecież jej nie dotyczyło, ona żywiła się tylko pysznymi orzechami laskowymi. A wilk sobie grasował bezkarnie. Z kolei zła przygoda spotkała młodego miłego dzika, wilk niestety uwięził go. Wiewiórka dalej nie reagowała, przecież nie była podobna do tłuściutkiej dzikiej świnki i nie zagrażało jej nic w związku z tym. Przyglądała się milcząco ,gdy wilk rzucił się na owieczkę. Powtarzała sobie w duchu ,że jej nie ruszy , nie ma przecież kręconej sierści. A już szczytem bezmyślności było niewezwanie pomocy, gdy wilk porwał dziewczynkę w czerwonym kapturku. Nawet nie pomyślała ,że jej babcia się zmartwi. W końcu wilk opuścił las, a wtedy wiewiórka rychło w czas wydarła się na cały głos, że wszyscy mogą wychodzić ze swoich kryjówek, gdyż wilka już nie ma na ich terenie. Odpowiedziała jej głucha cisza. A po chwili w lesie pojawił się drugi głodny wilk. Tylko ,że tym razem już nie było tak miło. W lesie zabrakło już jeżyn, świnki, owieczki, dziewczynki w czerwonym kapturku. Drugi wilk wziął się za jedzenie dżdżownic, grzybów i orzechów laskowych. Wiewiórka zaoponowała ostro przeciwko zabieraniu jej przysmaków i skończyło się to fatalnie dla niej ,gdyż dostała się w wielkie łapy wilczyska. Krzyczała ze wszystkich sił i wzywała ratunku. Jak się skończyła przygoda z wilkiem? Czy zwierzęta odpłacą wiewiórce pięknym za nadobne? Czy znajdzie się jakieś zwierzątko ,które pomoże wiewiórce ? Czy wiewiórka zwana w książeczce po prostu wiewiórem wyjdzie bez szwanku z opresji? Jeżeli jesteście ciekawi zakończenia tej historii, to proszę przeczytajcie lekturę i obejrzyjcie prześliczne ilustracje. I pamiętajcie ,żeby nigdy nikogo nie zostawić bez pomocy. Nie trzeba się bać na zapas.