Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nie będzie rozbudowana, długa recenzja. Powiem Wam krótko dlaczego powinniście tą książkę przeczytać. Na końcu przyznam jej tłuste niczym smalec z skwarkami 9/10. Zatrzymajmy się Gruzji zassała mnie niczym 20-letnia Corsa benzynę po długiej jeździe na gaz. Przez 2 dni byłem opętany myślą, że muszą ją dokończyć. Czytałem ją w wszędzie. W domu, pracy, czy jadąc tramwajem. Jest dobra, ba, jest bardzo dobra. Przede wszystkim dlatego, że łamie podstawowe zasady fizyki. Umie przenosić w czasie i przestrzeni. Czytając ją autentycznie teleportujecie się w podróż grupy znajomych, którzy postanowili zaryzykować i wyruszyć w podróż trzema 20 letnimi samochodami. Ta książka to reportaż o wyprawie. Jest rzeczowo i konkretnie. Dowiecie się ile kosztuje naprawa samochodu na Ukrainie, jak kończy się gra w karty na statku i co w Gruzji jest najpiękniejsze. Nie ma tutaj cukierkowatych opisów ani upiększania na siłę. Czujemy, że musimy cały czas pozostawać uważni i skupieni. Ani na moment nie opuszcza nas napięcie, bo nie wiemy, czy zaraz jakaś Corsa nie wybuchnie. To co najbardziej podziwiam u Kamila to fakt, że od samego początku wie co swoją historią chce powiedzieć i jest w tym bardzo konsekwentny. To książka o przełamywaniu przeciwności i walce z samym sobą. Wolałabym, żebyście sami sięgnęli po tę książkę i zafundowali sobie parodniową jazdę bez trzymanki. Bo jeśli szukacie prawdziwej historii z lekką dozą refleksji, to na pewno takową znajdziecie w Zatrzymajmy się w Gruzji.