Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Brian Lumley
Źródło: Wikipedia/ Wikimedia Commons, Macwhiz
52
6,3/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, horror, kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna, komiksy
Urodzony: 02.12.1937
Zafascynowany w młodości twórczością H.P. Lovecrafta, pisywał początkowo opowiadania a następnie powieści z gatunku horroru i mystery. Nie zyskały one większego rozgłosu. Przełom w jego pisarskiej karierze nastąpił po wydaniu książki Psychomech (1984),zauważonej przez krytykę. Do dziś najbardziej znanym dziełem pisarza pozostaje zapoczątkowany w 1986 roku cykl Nekroskop. Lumley łączy w swej twórczości elementy mitologii Cthulhu, zjawisk paranormalnych (ESP),a w cyklu Nekroskop także ludowe mity o wampirach, wilkołakach, "złym oku" i inne. Po części usystematyzował je w dość spójnej, choć odległej od rzeczywistości wizji świata. Ze względu na wątki udziału tajnych rządowych agencji w zmaganiach ludzkości z istotami o nadludzkich możliwościach, bywa nazywany "Ludlumem horroru".http://brianlumley.ovh.org/
6,3/10średnia ocena książek autora
3 228 przeczytało książki autora
7 427 chce przeczytać książki autora
157fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dom pełen drzwi
Brian Lumley
Cykl: Dom Pełen Drzwi (tom 1)
5,8 z 197 ocen
419 czytelników 22 opinie
1991
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Podejrzewam, że kiedy Twój ojciec Cię robił, to, co najlepsze, wyciekło z dziurawej gumy i spłynęło po nodze Twojej matki prosto na podłogę ...
Podejrzewam, że kiedy Twój ojciec Cię robił, to, co najlepsze, wyciekło z dziurawej gumy i spłynęło po nodze Twojej matki prosto na podłogę burdelu.
12 osób to lubi
Koncentracja może prowadzić do klęski: wystarczy przekroczyć pewien pułap skupienia, a prędzej czy później człowiek odkrywa, że koncentruje ...
Koncentracja może prowadzić do klęski: wystarczy przekroczyć pewien pułap skupienia, a prędzej czy później człowiek odkrywa, że koncentruje się na swojej koncentracji, nie zaś na tym, co ma robić.
5 osób to lubiJestem jak pisklę w skorupie - nie wydostanę się dopóki nie będę musiał.
5 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Dotyk Brian Lumley
6,8
W większości tomów cyklu „Nekroskop” głównymi antagonistami były wampiry. W tym tomie postanowiono wprowadzić nowych przeciwników. Czy taka zmiana wyszła na dobre?
Akcja rozgrywa się przed wydarzeniami z tomów 11-13. Scott St. John niedługo po śmierci swojej żony zyskuje zdolności Nekroskopa. Wkrótce odkryje, że przyjdzie mu powstrzymać zagrożenie z kosmosu.
Zarys fabuły przypomina trochę wątek Jake’a Cuttera z tomów 11-13 – Scott również stracił ukochaną i uczy się nowych zdolności. Niestety w przypadku Scotta nie udaje się tego wszystkiego przyozdobić jakąś ciekawą intrygą i szybko staje się to powtarzalne i nużące.
Bardzo obiecujący byli kosmiczni antagoniści. Można się dowiedzieć całkiem dużo o ich pochodzeniu, zdolnościach i motywacji. Jednakże tutaj też można zauważyć, że tak naprawdę niewiele się różnią od wampirów. Na dodatek wrogowie nie są tak wyraziści jak wampiry z poprzednich tomów i mogą się zlać ze sobą mniej uważnemu czytelnikowi. Wszyscy mają jedną zdolność, która na początku robi wrażenie, ale z czasem zaczyna nużyć. Z kolei ich motywacja jest bardzo wydumana.
Wydział E i inne nawiązania do wcześniejszych tomów wydały mi się tu bardzo na siłę. Sama mowa umarłych pojawia się dopiero pod koniec. Odnoszę wrażenie, że miała to być osobna książka, ale autor szybko wprowadził parę dodatkowych elementów i podpiął ją pod resztę cyklu.
Jest to na razie najsłabsza odsłona cyklu. W każdej poprzedniej odsłonie mogłem znaleźć to coś. Tutaj niestety jedynie parę krwawych scen pozostanie w pamięci.
Nekroskop Brian Lumley
7,3
Nekroskop Briana Lumleya to pierwszy tom (z bodaj 18 wydanych!) historii, o walce dobra ze złem, z parapsychicznymi mocami i wampiryzmem w roli głównej oraz motywem zimnowojennym w tle.
Książka jest typowym przedstawicielem horroru/thrillera lat 80. Mamy, więc do czynienia z motywami śmierci, gore, seksu i tajemnicy. Fabularnie śledzimy losy dwóch głównych postaci: Brytyjczyka Harry’ego Keogha i obywatela ZSRR (z pochodzenia Rumuna) Borysa Dragosaniego. Niestety z uwagi na okres powstania, obserwujemy prosty kontrast charakterologiczny występujący miedzy bohaterami. Harry to dziwak, ale osoba o złotym sercu. Nie dość, że wszyscy go kochają, to dodatkowo obdarzony został talentem, który nie ma sobie równych na świecie. Borys jest postacią ciekawszą. Z początku wydaje się mieć charakterologiczną głębię. Niestety z biegiem czasu, staje się typowym „złolem” rodem z filmów pochodzących z tamtego okresu, którego główny bohater musi pokonać, by uratować świat.
Na szczęście książkę ratuje wartka akcja, prowadzona bez zbędnych, narracyjnych dłużyzn, wątek zimnowojenny oraz przede wszystkim postać Tibora Ferenczego, którego obecność jest istotnym elementem historii.
Plusy:
- Tibor Ferenczy,
- motyw i oryginalność wampiryzmu,
- nieoczywiste zdolności bohaterów,
- wartka akcja,
- motyw zimnowojenny,
- atmosfera,
- wątek polityczny i nawiązania do historii.
minusy
- podział na dobrych i złych,
- nudny główny bohater (zarówno przez jego charakter jak i zdolności),- miejscami przekombinowanie fabularne,
- zbyt szybka eskalacja zdolności bohaterów – od zera do bohatera, (niby na kartach książki zajmuje to lata, ale ze względu na niezbyt obszerny tekst, mamy wrażenie nagłości wydarzeń),- za dużo zbiegów okoliczności w kwestii książkowych zdarzeń.
Książka dobra na wieczorne czytanie. Według informacji znajdujących się na stronach internetowych warto przeczytać przynajmniej pierwsze dwa tomy. Dla chcących poznać historię Harry’ego Keogha, obowiązkowe są tomy od 1 do 5. Dalej to już odcinanie kuponów.