Najnowsze artykuły
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyLiliana Więcek: „Każdy z nas potrzebuje w swoim życiu wsparcia drugiego człowieka”BarbaraDorosz1
- ArtykułyOto najlepsze kryminały. Znamy finalistów Nagrody Wielkiego Kalibru 2024Konrad Wrzesiński3
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel34
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Christo Stoiczkow
Źródło: Getty Images
Znany jako: Христо СтоичковZnany jako: Христо Стоичков
1
6,7/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzony: 08.02.1966
Bułgarski trener piłkarski, a wcześniej były wybitny piłkarz m.in. CSKA Sofia, FC Barcelona i Parma F.C. grający na pozycji napastnika. Laureat Złotej Piłki 1994, z reprezentacją Bułgarii zajął czwarte miejsce na mundialu 1994 i został królem strzelców turnieju wspólnie z Olegiem Salenko. Powszechnie uważany za najlepszego piłkarza w historii bułgarskiej piłki nożnej.
W 2006 roku w programie "Welikite byłgari" (Великите българи) widzowie wybrali go dwunastym, a jednocześnie pierwszym żyjącym, Bułgarem wszech czasów.http://www.cmgww.com/sports/stoitchkov/
W 2006 roku w programie "Welikite byłgari" (Великите българи) widzowie wybrali go dwunastym, a jednocześnie pierwszym żyjącym, Bułgarem wszech czasów.http://www.cmgww.com/sports/stoitchkov/
6,7/10średnia ocena książek autora
88 przeczytało książki autora
63 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Christo Stoiczkow. Autobiografia
Christo Stoiczkow, Władimir Pamukow
6,7 z 70 ocen
151 czytelników 11 opinii
2019
Najnowsze opinie o książkach autora
Christo Stoiczkow. Autobiografia Christo Stoiczkow
6,7
Daję naciąganą szóchę, bo autobiografia jednak jest wyczerpująca, ale jestem rozczarowany. Spodziewałem się ciekawszej narracji, lepiej obudowanej, tymczasem irytujące są wtrącenia, typu: "dobra, o tym opowiem potem" albo "ale już wracamy do tematu", jakby drugi autor spisał wszystko z dyktafonu, jak leci... no i mało satysfakcjonująco opisany wątek z Van Gaalem. Ciekawa, ale nie na tyle, żeby o niej długo pamiętać.
Christo Stoiczkow. Autobiografia Christo Stoiczkow
6,7
Na pewno przydałoby się trochę pokory - bramka z Barca w barwach Sofii nazywany golem miesiaca. Ok ładna ale bez przesady. I to nie było zadne 40 metrów. Mówi o rzeczach materialnych że nie są takie istotne dla niego ale sam przyznaje że złota piłkę ucałował tak jak swoje córki - nikogo ani nic potem tak nie calowal. Trochę sobie zaprzecza.
Mówi że nie wchodzi w rachubę sprzedaż meczu ale z Maradona chciał rozmawiać żeby grali na pół gwizdka. Anegdota z opaska kapitana że on decyduje kto ją ma i niby że to w żartach mówił ale jak spotkał się z odmowa to zaczął się bawić w jakieś szukanie zdjęć i oklejanie tym ścian. Dużo anegdotek w tej książce i za to duży plus ale dla mnie Stoiczkov jako osoba jest zwykłym egocentrykiem żeby nie powiedzieć że bucem. Mogę oczywiście się mylić ale takie mam odczucia po przeczytaniu tej książki. Jak każdy robi jak on chce to fajnie ale jak ktoś się mu postawi to już "be". Nie mógłbym z taką osobą się przyjaźnić. Doprawdy jestem aż zszokowany jego hipokryzja. Sam latał po imprezach na zgrupowaniach ale jak w el. do MŚ 1998 inni wychodzili to kręcił nosem. Z drugiej też strony odnosi się wrażenie że najważniejsze dla niego wartości to rodzina, honor i przyjaźń. Nie odmawiał pomocy jeśli ktoś prosił więc o tym też warto wspomnieć. Przygoda z książką naprawdę świetna. Sporo ciekawych anegdotek, również z szatni, opowiedzianych czasami z humorem. Nie jestem kibicem Barcelony ale przestawiony ich Dream Team i ten świetny okres w historii klubu mógł się podobać. Szkoda że nie wspomniał o tym jak wyprosił kiedyś dzieciaka z treningu bo miał koszulkę Realu. Dla mnie to pokazuje trochę jaki to on wspaniały i honorowy a jednak pomija takie coś mimo że się na początku zarzekał że będzie to szczera autobiografia. Oceniam ta książkę naprawdę wysoko bo czyta się ją świetnie, sporo ciekawych informacji, opisów jak zgrupowania wyglądały i relacje między zawodnikami. Po to właśnie czytam autobiografię żeby dowiedzieć się takich rzeczy i tu to było i brawo!