Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lars Lenth to ten sam nurt literatury,co Olga Tokarczuk i jej "Prowadż pług swój przez kości umarłych". Po polsku ktoś nazwał to "powieśią proekologiczną". Polska noblistka sięga w swojej prozie po kontekst literacki, już sam tytuł zaczerpnęła z poematu Williama Blake"a. Natomiast Lars Lenth odwołuje się do filozofów ,w tekście pada nazwisko Martina Heidegerra oraz Petera Singera, autora Animal Liberation, uważanej za Biblię ruchów wyzwolenia zwierząt. Powieść Tokarczuk jest więc piękna, nieco basniową literaturą, która bardziej oswołuje sie do emocji, natomist Lenth to bardziej chłodny racjonalista - przedstawia argumenty przemawiające za prawem wilków do swobodnego życia na łonie natury. Niestety, czesto popada w za bardzo publicystyczny ton - nie wiem, może tak najławiej trafić do norweskiego czy w ogóle skandynawskiego czytelnika? A może to po prostu kwestia tłumaczenia ? Nie wiem, w każdym bądz razie ksiązka jest bardzo ciekawa i potrzebna, bo porusza te same problemy, z którymi borykamy sie w Polsce.