Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie­dawno tra­fił mi się w ręce tomik wier­szy Anny Sobań­skiej „Do kwa­dratu.” Opo­wiada o życiu i emo­cjach, które są poru­szane w wier­szach. Wpadł mi w oko jeden wiersz, który spodo­bał mi się bar­dzo: „W białe kwiaty utu­lasz twarz uchy­lają woni aro­ma­tem wcią­gają w lekki sen wymy­kają się z dłoni biały żagiel poniósł omio­tał cie­niem wia­tru z otch­ła­nią ciemną spo­tkał otwo­rzył bramę świa­tłu biała wstążka roz­wią­zała się włosy roz­sy­pały na kwia­tach kro­ple rosy łzy kapały” Bar­dzo lubię białe lilie. Przy­cią­gają one moją uwagę. Można na nich popa­trzeć i wzru­szyć się do łez, są one bar­dzo piękne. Takie kwiaty nas obda­rzyła natura i Bóg. Przy kwia­tach powin­ni­śmy się zasta­no­wić nad swoim życiem i zwol­nić tempo, bo życie jest krót­kie, a my nie­ po­tra­fimy zachwy­cać się nad pięk­nymi kwiat­kami. Ponoć kwiatki kobie­tom poma­gają ule­czyć złość i gniew, ale i też zaspo­koić nasze roz­darte serce. Autorka Ania ma lek­kie pióro do pisa­nia wier­szy. Umie barw­nie wyra­zić swoje emo­cje i prze­my­śle­nia w wier­szach. Ania celowo napi­sała wier­sze bez dużych liter i bra­kuje w nich zasad pisowni, ale cza­sami poja­wiają się prze­cinki, kropki i znaki zapy­ta­nia, które są dla autorki narzę­dziem pisar­skim. Dzięki temu mogła wyra­zić swoje emo­cje i uczu­cia. Brak lub nad­uży­cie ma czy­tel­nika zwró­cić uwagę na nie­które słowa, które mają dać czas na reflek­sję nad wier­szem. Bar­dzo jasno i zro­zu­miale są napi­sane wier­sze. Od pierw­szych stron mnie wcią­gnął tomik poezji. Gdyby pisarka Ania wydała kolejny tomik poezji była­bym zain­te­re­so­wana jej wier­szami, bo ma w sobie coś i widać, że lubi two­rzyć poezję. Te poezje są takie z życia wzięte. Kupu­jąc ten tomik wier­szy Ani Sobań­skiej wspie­rasz jej bra­ta­nicę Darię, która jest chora i potrze­buję pie­niążki na lecze­nie i reha­bi­li­ta­cję. Pole­cam! Ocena 5/5. Wydaw­nic­two Sis s.c. Byd­goszcz