Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– Dziecko daj mi tego Patykopsa. – Po co ci? Przecież nie masz czasu czytać? – To jest krótkie. Muszę recenzję napisać. Daj. – Wcale nie takie krótkie i do tego dwie książki. Nie czytaj. Ja ci wszystko powiem. – Muszę przeczytać, takie są zasady. Dawaj. – Oj tam, oj tam. Słuchaj i notuj. Pierwsza część, Patykopies, jest o tym, jak psy były głodne i chciały hamburgera. Bo w ogóle to te psy, to znaczy Patykopies i reszta są bezpańskie. Ta reszta to Pu-Pu, Kreska, Kundel i Karen. Najczęściej chodzą głodne i wyjadają jakieś resztki chipsów. Nie wiem, skąd je biorą. No a jak poczuły te hamburgery, to chciały je zjeść. I zaczęły ich szukać. Po drodze trochę narozrabiały. Śmiesznie było. Na przykład uparły się złapać wiewiórkę, ale nie wiedziały, jak się wchodzi na drzewo. I w ogóle to... → ciąg dalszy na https://wrolimamy.pl/recenzja/patykopies/