Łysek z pokładu Idy

Literacki hołd złożony koniom pracującym w kopalniach. Łysek był ostatni. Tak jak wiele jego poprzedników miał oślepnąć i nigdy nie wyjść na powierzchnię, ale stało się inaczej. Był jedyny (tylko w chodniku nazywanym pokładem Idy nie można było zastosować elektrycznej lokomotywy), więc górnicy go uwielbiali. Jednak koszt wywiezienia konia był zbyt duży, bo wiązał się z przebudową chodnika. Cena przestała być istotna, gdy doszło do wypadku, a Łysek okazał się bohaterem.

Literacki hołd złożony koniom pracującym w kopalniach. Łysek był ostatni. Tak jak wiele jego poprzedników miał oślepnąć i nigdy nie wyjść na powierzchnię, ale stało się inaczej. Był jedyny (tylko w chodniku nazywanym pokładem Idy nie można było zastosować elektrycznej lokomotywy), więc górnicy go uwielbiali. Jednak koszt wywiezienia konia był zbyt duży, bo wiązał się z...

Podczas czytania w kilku momentach poczułam łzy pod powiekami. Za wzruszenie + zakończenie, które pozytywnie mnie zaskoczyło i wzbudziło sporo emocji daję tej książce ocenę 8/10.

Podczas czytania w kilku momentach poczułam łzy pod powiekami. Za wzruszenie + zakończenie, które pozytywnie mnie zaskoczyło i wzbudziło sporo emocji daję tej książce ocenę 8/10.

Lubicie wracać po latach do swoich lektur szkolnych? Ja tak i powróciłam do książki #łysekzpokładuidy autorstwa Gustawa Morcinek. To była moja lektura w 5 klasie sp i możecie mi wierzyć, że zapadła mi tak głęboko w serce i pamięć aż do dziś a wczoraj wieczorem zrobiłam sobie jej #reread i ponownie jestem nią zachwycona ❤️ Ja posiadam egzemplarz bardzo stary bo wydany w 1972 roku od wydawnictwa Śląsk.
Ta krótka nowelka bo ma 33str opowiada historię konia tytułowego Łyska, który trafia do kopalni jako koń pociągowy przy wydobyciu węgla. Autor w tak krótkiej formie zawarł ogromną moc przyjaźni między zwierzęciem a człowiekiem. Górnik o imieniu Kubok bardzo zżył się z Łyskiem i starał się dostarczyć swojemu przyjacielowi wszystko co mu potrzeba by ciężka praca, którą wykonywał w tak ciężkich warunkach była znośna. Książka jest smutna i bardzo głęboko przenika serce. Mimo upływu tylu lat ciągle ją pamiętam. Książka jest skierowana dla dzieci i młodzieży więc bardzo zachęcam do sięgnięcia po wartościową lekturę młodszych 😊

Lubicie wracać po latach do swoich lektur szkolnych? Ja tak i powróciłam do książki #łysekzpokładuidy autorstwa Gustawa Morcinek. To była moja lektura w 5 klasie sp i możecie mi wierzyć, że zapadła mi tak głęboko w serce i pamięć aż do dziś a wczoraj wieczorem zrobiłam sobie jej #reread i ponownie jestem nią zachwycona ❤️ Ja posiadam egzemplarz bardzo stary bo wydany w 1972...

Wzruszająca!

Wzruszająca!

Niestety, ale nie należę do grona osób, które zostały "urzeczone" nowelką Gustawa Morcinka. Jasne, historia ta ma silny przekaz i zapewne dla wielu może stać się ulubioną lekturą. W mój gust nie trafiła.

Niestety, ale nie należę do grona osób, które zostały "urzeczone" nowelką Gustawa Morcinka. Jasne, historia ta ma silny przekaz i zapewne dla wielu może stać się ulubioną lekturą. W mój gust nie trafiła.

Wzruszająca lektura z lat dziecięcych. Pochwała ciężkiej górniczej pracy.

Wzruszająca lektura z lat dziecięcych. Pochwała ciężkiej górniczej pracy.

Bezbrzeznie smutna lektura. Oby choć uwrażliwiała na krzywdę zwierząt. Płakałam jak bóbr, czytając.

Bezbrzeznie smutna lektura. Oby choć uwrażliwiała na krzywdę zwierząt. Płakałam jak bóbr, czytając.

Warto było wybrać właśnie to wydanie szóste (Wydawnictwo Łódzkie; łatwo dostępne, bo nakład wyniósł 200 000 egzemplarzy), ponieważ znajdował się "Wstęp" od wydawcy, w którym został opisany Gustaw Morcinek (wraz z portretem) i jego twórczość – na siedmiu stronach, wystarczająco treściwie. Po wielu latach warto było powrócić do tej lekturki szkolnej, zdecydowanie tak! Treść wywarła na mnie wrażenie. Tylko niestety zakończenie było takie wymuszone.

Gustaw Morcinek pokazał przyjaźń ludzi z końmi – razem pracowali w tym samym miejscu: kopalni. Konie były zwierzętami towarzyskimi, dobrze nastawionymi na obecność ludzi. One czuły, miały serce – jak ludzie. Potrafiły się radować, ale również cierpieć. Autor ukazał te relacje na planie ciężkiej pracy zwierzęcia i jego doli dożywotniego pobytu pod ziemią jak w więzieniu. Konie były wykorzystywane do niewolniczej pracy i zarządzający nie dbali o ich los. Górnicy odnosili się do tych zwierząt z sympatią, ale to nie zmieniało ich losu. W opowiadaniu wyjątkiem był opiekun Kubok i jego dążenia. Myślę, że aby nie wywoływać społecznego oburzenia autor umieścił w kopalni tylko tego jednego konia, Łyska, by zobrazować odbiorcom przykre przeznaczenie i wyzysk zwierząt. W momencie tworzenia tej historii – 1933 rok – wydobycie węgla było już zmechanizowane.

W pamięć zapadła mi fraza "co ci powiem, to ci powiem, ale ci powiem", którą również często wymawiał Pyzdra w serialu telewizyjnym pt. "Janosik", natomiast tutaj takim zwrotem operował opiekun Kubok, gdy wygłaszał monolog do Łyska.

Warto było wybrać właśnie to wydanie szóste (Wydawnictwo Łódzkie; łatwo dostępne, bo nakład wyniósł 200 000 egzemplarzy), ponieważ znajdował się "Wstęp" od wydawcy, w którym został opisany Gustaw Morcinek (wraz z portretem) i jego twórczość – na siedmiu stronach, wystarczająco treściwie. Po wielu latach warto było powrócić do tej lekturki szkolnej, zdecydowanie tak! Treść...

.

.

Powrót do lektur szkolnych.

Powrót do lektur szkolnych.