Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobra opowieść, szczególnie, jak na wydany za pomocą własnych sił i środków, debiut. Jestem zaskoczona lekkością oraz naturalnością narracji i językiem. Nie wiem, czy autor ma taki dryg do pisania i lekkie pióro, czy też siedział długie godziny przy doprowadzaniu tekstu do maksymalnej naturalności i spójności ze światem przedstawionym, niemniej jednak wyszło mu to bardzo dobrze. Narratorem jest bodajże dwudziestoletni chłopak i jego sposób bycia oraz mówienia jest tak bliski rzeczywistości, że można niemalże poczuć ten wieczór, tę knajpę, to miasto. Tak, wydarzenia obejmują tylko jedną noc, podczas której budowane stopniowo napięcie nakazuje wciąż czytać. Cały czas czeka się na jakieś „bum” zza rogu, jakiś zaskakujący zwrot akcji, który nieco rozładowałby gęstniejącą atmosferę. Co ciekawe, tej eskalacji nie ma, nadmuchana konwencja nie zostaje przekłuta i muszę przyznać, że to doskonały przykład współczesnej opowieści, w której ważna jest myśl i narracja. Nie oznacza to jednak, że fabularnie historia jest nudna. Wręcz przeciwnie, narracja pierwszoosobowa prowadzona w czasie teraźniejszym dodaje opowieści dynamizmu, a wydarzenia opisywanej nocy z życia młodocianego malkontenta są konstruowane sensownie i logicznie. To ważne, że w tej debiutanckiej opowieści nie ma przypadkowego chaosu, nadmiaru środków stylistycznych oraz przesadnej „literackości”, że tak to ujmę. Polecam z czystym sumieniem, mam nadzieję, że jakieś wydawnictwo wesprze autora w wydawaniu kolejnych tekstów.