Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel15
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać1
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Zofia Ordyńska
Źródło: wikipedia
Znana jako: Delska (wł. Zofia Teofila...Znana jako: Delska (wł. Zofia Teofila Matylda Pindelska
1
6,0/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzona: 14.03.1882Zmarła: 08.11.1972
Początkowo kształciła się na Wyższych Kursach dla Kobiet Adriana Baranieckiego w Krakowie. Pobierała lekcje aktorstwa u Kazimierza Kamińskiego. Równocześnie uczęszczała do krakowskiego Konserwatorium, gdzie uczyła się gry na fortepianie. W 1899 roku ukończyła Szkołę Dramatyczną Stanisława Knake-Zawadzkiego. Po przyjęciu pseudonimu Delska (od nazwiska Pindelska),którego używała na scenie do 1917 roku, związała się z krakowskim Teatrem Ludowym. Obdarzona talentem i wdziękiem, grała najczęściej role amantek.
W czasie I wojny światowej zamieszkała w Wiedniu, gdzie jej mąż pracował w polskim Naczelnym Komitecie Narodowym. Po jego śmierci, w lutym 1916 roku powróciła na scenę, grając w Teatrze Uchodźców Polskich w Wiedniu pod kierunkiem Tadeusza Rittnera i Ignacego Nikorowicza. W 1917 roku powróciła do kraju. Po przyjęciu nazwiska Ordyńska, które nosiła rodzina matki, została zaangażowana do Teatru Miejskiego we Lwowie. W 1949 roku przyjechała do Szczecina i została aktorką Państwowych Teatrów Dramatycznych. Obdarzona talentem, korzystnymi warunkami scenicznymi, poczuciem humoru, temperamentem i werwą, dość szybko stała się ulubienicą szczecińskiej publiczności. Grywała role pierwszoplanowe oraz mniejsze, lecz także pamiętne. W jej repertuarze dominowały role charakterystyczne i komediowe, najbliższe jej usposobieniu, ale także i role zdecydowanie dramatyczne. Jedną z najlepiej i najcieplej przyjętych przez publiczność i krytyków, była rola Niani w Wujaszku Wani. Zmarła w Warszawie.
W czasie I wojny światowej zamieszkała w Wiedniu, gdzie jej mąż pracował w polskim Naczelnym Komitecie Narodowym. Po jego śmierci, w lutym 1916 roku powróciła na scenę, grając w Teatrze Uchodźców Polskich w Wiedniu pod kierunkiem Tadeusza Rittnera i Ignacego Nikorowicza. W 1917 roku powróciła do kraju. Po przyjęciu nazwiska Ordyńska, które nosiła rodzina matki, została zaangażowana do Teatru Miejskiego we Lwowie. W 1949 roku przyjechała do Szczecina i została aktorką Państwowych Teatrów Dramatycznych. Obdarzona talentem, korzystnymi warunkami scenicznymi, poczuciem humoru, temperamentem i werwą, dość szybko stała się ulubienicą szczecińskiej publiczności. Grywała role pierwszoplanowe oraz mniejsze, lecz także pamiętne. W jej repertuarze dominowały role charakterystyczne i komediowe, najbliższe jej usposobieniu, ale także i role zdecydowanie dramatyczne. Jedną z najlepiej i najcieplej przyjętych przez publiczność i krytyków, była rola Niani w Wujaszku Wani. Zmarła w Warszawie.
6,0/10średnia ocena książek autora
1 przeczytało książki autora
1 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma