Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor naprawdę przyłożył się do napisania tej książki. Całość objawień Fatimskich i życia Hiacynty, a przy okazji Franciszka i Łucji czyta się jak dobrze zobrazowaną historię. Całość zaczerpnięta z relacji Łucji przebywającej w zakonie piętnaście lat po śmierci Hiacynty. Dowiedziałam się wielu dodatkowych faktów, cudów i małych proroctw zaledwie siedmioletniej dziewczynki (umiera mając dziewięć lat) obdarzonej wielką wiarą. Cała trójka dzieci doświadcza skutków sławy związanej z objawieniami Matki Boskiej niedaleko Fatimy. Ludzie proszą ich o modlitwę za chorych, a początkowo chcą mieć choćby kosmyk ich włosów, jako relikwię. Nie wszyscy jednak z otoczenia wierzą w objawienia. Nawet cud wirującego słońca nie przekonuje ich. Ciekawe jest również to jak na życie dwójki z wizjonerów wpływa świadomość bliskiej śmierci zapowiedzianej przez Matkę Boską? Lub fakt, że tajemnice fatimskie przekazane zostały dzieciom, które wtedy nie umiały pisać ani czytać. Nie wiedziałam również, że ciało Hiacynty, 15 lat po śmierci, nie uległo rozkładowi. Cała historia jest fundamentem, na którym w nastoletnim wieku oparłam swoją wiarę w Boga. Jest mi bardzo bliska.