Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kupiłem i przeczytałem tę książkę z czystej ciekawości, a nie dla konkretnego zastosowania, więc z jednej strony nie jestem docelowym czytelnikiem, ale z drugiej strony pozwolę sobie być sceptyczny wobec prezentowanych treści. Autorzy omawiają różne uwarunkowania procesu uczenia i wskazują jak można poprawić dany aspekt uczenia. Przykładowo, jeśli studenci już z góry są uprzedzeni ("nie nadaję się do tego") zadziała mechanism samospełaniającej się przepowiedni, warto więc aby nauczyciel wyłapywał takie przypadki. Całość jest napisana lekko, wręcz popularnonaukowo (plusik za sporadyczne zgryźliwe komentarze "tak, cytujemy TEGO Karola Marksa"),więc problemu z przyswojeniem nie ma. Jednakże miałbym problem ze stosowaniem tego w praktyce, gdyż to nie są gotowe recepty, ale raczej wskazówki, niektóre zresztą są samowykluczające się (obosieczny miecz),więc czytelnik może dojść do wniosku, iż lepiej zostawić rzeczy po staremu. Hmm, tylko po co poradnik od zostawiania rzeczy po staremu? Niektóre wskazówki są też tak mętne iż nie byłem do końca pewny, czy szkodziłbym uczniom, czy pomagał. Dokładają się do tego losowej jakości diagramy -- niektóre są ostre jak brzytwa, inne są zreprodukowane tak jakby to było setne ksero jakieś rozmokłej notatki. Zresztą sam skład książki wygląda jak praca zaliczeniowa stażysty (główna czcionka bez szeryfów...). Za to bibliografia jest obfita, więc jeśli ktoś potrzebuje wielu cytatów, to będzie miał używanie. Niezbyt przypadła mi do gustu, taka książka jak "How to teach mathematics" Stevena Kranza jest do przeczytania i do zastosowania z marszu (to pozycja nie tylko o matematyce),ta to raczej poletko nadal badawcze "zrób to, ale właściwie to nie rób, bo są efekty uboczne", a nie nauczanie stosowane, do tego złożone na kolanie. Rozdział po rozdziale albo dany problem już znałem wprost, albo wiedziałem o nim w sposób nieuświadomiony, więc wartość dodana także jest i tutaj niewielka.