Sympatyczna, wesoła książka dla oderwania się po cięższych tematach. O przyjaźni, miłości, straconych szansach, walce o siebie i z sobą. Można się odprężyć :)

Sympatyczna, wesoła książka dla oderwania się po cięższych tematach. O przyjaźni, miłości, straconych szansach, walce o siebie i z sobą. Można się odprężyć :)

OPINIA NIE SPONSOROWANA.
Niestety będę odstawać od tych wszystkich zachwytów ludzi, którzy za darmową książkę wypisują przychylne recenzje.
Zawsze staram się być obiektywna i szczera w swoich ocenach książek i tutaj też tak jest.
Nie rozumiem tak wysokiej oceny w zestawieniu. Toż to zwykłe czytadło, o którym zapomina się zaraz po przeczytaniu. Na nobla raczej nie zasługuje więc skąd te wszystkie zachwyty? Na miejscu autorki raczej bym się nie cieszyła - kupione opinie są tak szczere jak obietnice naszego premiera. Owszem da się przeczytać, czasem uśmiechnąć podczas lektury, ale bez przesady.
Po czym poznać, że autorzy nie mają pomysłu na książkę?
*W zakamuflowany sposób zaczynają pisać o sobie, swoich przeżyciach i doświadczeniach.
*Dużo treści biorą z FB czy instagrama.
*Biorą się za tematy tak oklepane, że nie robią one na nikim wrażenia.
*Przewidywalność działań.
Ogólnie książkę dobrze się czytało, ale treść nie była porywająca. Taki usypiacz przed snem.

No cóż. Pani Anito. Cieszę, się, że dałam Pani powód do umieszczenia mojej wypowiedzi na swoim profilu. Niejako mnie to nobilituje. I pośród tych wszystkich zapewnień fanów o cudowności i wyjątkowości pani książek, to ja wzbudzam największe emocje. Zapewnia pani, że "uśmiała się", jednak mam wrażenie, że ta opinia trochę panią "ubodła". Poniekąd pisarz traktuje swoje dzieła jak dziecko i jak każda matka będzie je bronić. Ale nie należy oczekiwać, że każdemu będzie się podobało nasze "dziecko". Ogromny plus za to, że podchodzi Pani do tego z humorem. Jednak każda opinia, także ta krytyczna, daje do myślenia. Najlepiej podchodzić do tego z dystansem i klasą. Wyśmiewanie i szydzenie - nie tędy droga. Zebrała Pani pod swoim postem grono wiernych klakierów i pod przykrywką rozbawienia i ogólnej wesołości hejtowaliście. Czy nie lepiej zareagować z lekką ironią, taką na swoim poziomie? Wsadziłam przysłowiowy kij do mrowiska i na efekt nie trzeba było długo czekać.
Ktoś zarzucał mi, że nie ma dowodów, że opinie są sponsorowane.
No to proszę bardzo:
Opinii 20 (w tym 1 moja)
Opinie recenzentów, którzy dostali książki z wydawnictwa w celu napisania recenzji - 8 (opinia MUSI być pozytywna - wymóg wydawnictwa. Wiem, bo dostawałam propozycje i zawsze je odrzucałam. Nikt nie będzie mi mówił, czy książka ma się mi podobać czy nie)
Opinie z ukrytych kont (mało przeczytanych książek i wystawianych opinii, i ja raczej im nie zawierzam) - 7
Pozostaje 5 opinii, które można brać pod uwagę.
Czy to taki dobry wynik? Każdy niech sam osądzi.

A rozpoczętą książkę staram się doczytać do końca. Nawet jak zorientuję się, że "to nie moja bajka". TAK! Niemalże masochistycznie katuję się nią, bo mam nadzieję, że się mylę. Tyle pozytywnych komentarzy - przecież ludzie nie mogą się mylić! A jednak... I niestety to zdarza się już coraz częściej. I pośród tysięcy wydawanych nowości coraz rzadziej można trafić na naprawdę dobrą książkę.

OPINIA NIE SPONSOROWANA.
Niestety będę odstawać od tych wszystkich zachwytów ludzi, którzy za darmową książkę wypisują przychylne recenzje.
Zawsze staram się być obiektywna i szczera w swoich ocenach książek i tutaj też tak jest.
Nie rozumiem tak wysokiej oceny w zestawieniu. Toż to zwykłe czytadło, o którym zapomina się zaraz po przeczytaniu. Na nobla raczej nie...

Powieść Anity Scharmach porusza istotne problemy: przyjaźń, miłość, lojalność, ale mimo tego jest bardzo optymistyczna. Wzrusza, bawi i lekko się ją czyta. Jeżeli do tego lubicie klimat morza, Gdyni🏖️ i gór⛰️ - to będzie coś dla Was - dobra lektura.

Powieść Anity Scharmach porusza istotne problemy: przyjaźń, miłość, lojalność, ale mimo tego jest bardzo optymistyczna. Wzrusza, bawi i lekko się ją czyta. Jeżeli do tego lubicie klimat morza, Gdyni🏖️ i gór⛰️ - to będzie coś dla Was - dobra lektura.

Piękna historia. Gorąco polecam

Piękna historia. Gorąco polecam

Podobała mi się ta książka, zaskoczyło mnie zakończenie, ale i właściwie cała historia.

Podobała mi się ta książka, zaskoczyło mnie zakończenie, ale i właściwie cała historia.

Na plus, dla fanek powieści obyczajowych jak znalazł.

Na plus, dla fanek powieści obyczajowych jak znalazł.

Cudowna książka o przyjaźni ,wybaczeniu, i o tym ,że niekiedy nic nie jest takie na jakie wygląda. Polecam z całego serca!

Cudowna książka o przyjaźni ,wybaczeniu, i o tym ,że niekiedy nic nie jest takie na jakie wygląda. Polecam z całego serca!

Przyjaźń? Co znaczy, gdy zostaje wystawiona na próbę...
Takiej próbie poddano główne bohaterki. Ich młodzieńcza znajomość, wydawałoby się, że przyjaźń, została zerwana przez kogo? Przez faceta 😤
Aleeee...intryga, którą wymyślono w wydawnictwie i chciał nie chciał, wciągnięto w nią bohaterki, nie dość, że była tajemnicza, zawadiacka, to naprawdę nieprzewidywalna...
Co, jak, kiedy i w jakich okolicznościach się wydarzyło...dowiecie się z książki Anity Scharmach "Co dwie głowy to nie jedna"...i powiem Wam, że tytuł jest naprawdę dobrze dobrany do treści.
Czy polecam?...baaa...

Przyjaźń? Co znaczy, gdy zostaje wystawiona na próbę...
Takiej próbie poddano główne bohaterki. Ich młodzieńcza znajomość, wydawałoby się, że przyjaźń, została zerwana przez kogo? Przez faceta 😤
Aleeee...intryga, którą wymyślono w wydawnictwie i chciał nie chciał, wciągnięto w nią bohaterki, nie dość, że była tajemnicza, zawadiacka, to naprawdę nieprzewidywalna...
Co, jak,...

Za każdym razem sięgając po książkę Anity Scharmach oczekuję szczypty wzruszenia i odrobiny radości, muszę przyznać, że uśmiech na twarzy pojawił się u mnie już na samym początku zanurzania się w powieść :)

" Żona! Uwielbia panią. Na każde spotkanie w Warszawie jeździ. Nie raz sam ją zawoziłem!- powiedział z dumą. - O, przepraszam, nie przedstawiłem się- wyciągnął rękę: - Jarek Kaczyński. - Gosia ponownie się zaśmiała, do tego stopnia, że zgięła się wpół i niemal popuściła w majtki/
- Sama bym tego nie wymyśliła, ha, ha, ha- śmiała się. A tak naprawdę?
- Zupełnie poważnie, Jarosław Kaczyński- powtórzył niewzruszony. - Przyzwyczajony jestem do takiej reakcji.
Gosia wyprostowała się, jednak nie umiała opanować mimiki twarzy, dzielnie walczyła, ale nie potrafiła. Widząc to, aspirant Jarek uśmiechnął się, puszczając oko do pisarki.
- Kota macie?- kontynuowała.
- Mamy. Nazywa się Tosia- Policjant Kaczyński już sięgał po zdjęcie kici.
- Ale ja o książkę pytam- śmiała się na dobre. - Tę o kocie."

Gosia Kwiatek- główna bohaterka to poczytna pisarka, autorka bestsellerów, głównie obyczajówek, słowo " głównie" pada tu nie bez przyczyny, sięgając po książkę dowiecie się dlaczego.
Kobieta zdradzona bez swojego wieloletniego partnera- narzeczonego. Opada z sił, a wena pisarska ją opuszcza. Wydawca napiera na nią, oczekując nowego tytułu- bezskutecznie.
Postanawia więc zaproponować Małgosi napisanie powieści w duecie z autorką kryminałów Marią Jaską
Jak się okazuje, obie pisarki miały wspólną przeszłość. Kiedyś łączyła je wręcz siostrzana przyjaźń. Co się stało? Co było przyczyną rozłąki? Jaki będzie finał wspólnego pisania?
Tego Wam nie zdradzę, ale muszę powiedzieć, że będzie się działo. Książkę się po prostu połyka, a po przeczytaniu, pozostaje niedosyt.
" Co dwie głowy to nie jedna" to nie tylko opowieść o przyjaźni, o jej niezwykłej mocy i sile, ale także o wzajemnym szacunku, który należy się każdemu człowiekowi. O rozłące i tęsknocie. O nie raz nietrafnych wyborach. O ŻYCIU! A przecież to właśnie ono pisze najbardziej nieprawdopodobne historie. Polecam!

Za każdym razem sięgając po książkę Anity Scharmach oczekuję szczypty wzruszenia i odrobiny radości, muszę przyznać, że uśmiech na twarzy pojawił się u mnie już na samym początku zanurzania się w powieść :)

" Żona! Uwielbia panią. Na każde spotkanie w Warszawie jeździ. Nie raz sam ją zawoziłem!- powiedział z dumą. - O, przepraszam, nie przedstawiłem się- wyciągnął rękę: -...

„Co dwie głowy, to nie jedna” jest wspaniale rozgrzewającą serce, zaskakująco mądrą, głęboką i przecudnie napisaną książką, w której niezbadane koleje losu ścigają się z bohaterkami, chcącymi za wszelką cenę kierować swoim życiem na swoich zasadach. To książka opowiadająca o zagubieniu, na które pomaga nieśmiertelna siła przyjaźni i o tym, że człowiek to zdecydowanie zwierzę stadne. Nie radzi sobie za dobrze w pojedynkę. Wywołująca bardzo silne i bardzo różne emocje książka porusza najczulsze struny w duszy. A światełko, jakie zapala prowadzi w pięknych barwach jeszcze długo po jej odłożeniu.

„Co dwie głowy, to nie jedna” jest wspaniale rozgrzewającą serce, zaskakująco mądrą, głęboką i przecudnie napisaną książką, w której niezbadane koleje losu ścigają się z bohaterkami, chcącymi za wszelką cenę kierować swoim życiem na swoich zasadach. To książka opowiadająca o zagubieniu, na które pomaga nieśmiertelna siła przyjaźni i o tym, że człowiek to zdecydowanie...