Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czuje się zobowiązany do pozostawienia tutaj zwięzłego opisu odczuć po przeczytaniu tej książki, ponieważ pozycja nie posiada żadnej opinii. Antoni Jaroszewicz w dzisiejszych czasach zostałby nazwany seryjnym przedsiębiorcą i wielkim filantropem. Prowadził on niezwykle ciekawe oraz wystawne życie, miał kontakty z wpływowymi ludźmi i wielkimi artystami. Uważam, że książka jest godna polecenia, nie tylko dzięki barwnym wspomnieniom autora, ale również m.in. dzięki fragmentom przedstawiającym obyczaje i skandale na wysokich szczeblach władzy w okresie międzywojennym oraz na przełomie XIX i XX w. Wspomnienia autora okazały się bardzo przyjemną lekturą, jednak pozostaje nieodparte wrażenie, że opisywany życiorys, a przynajmniej niektóre wydarzenia, mogły zostać zniekształcone. Jednym z powodów jest ustrój panujący w czasie publikacji książki (1968). Przypuszczam, że autobiografia obeznanego w świecie kapitalisty mogła być nie na rękę ówczesnym władzom, czego dowodzi wstęp subtelnie dyskredytujący autora. Drugim powodem jest nieunikniony przy pozycjach autobiograficznych subiektywizm wydarzeń, który szczególnie z perspektywy czasu (autor spisywał wspomnienia w wieku ponad 80 lat) mógł zmienić ocenę niektórych sytuacji. Ze względu na trudną dostępność pozycji być może cenna okaże się informacja, że książkę wypożyczyłem w bibliotece publicznej na Bielanach w Warszawie.