Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba sam Król Szwecji nie byłby w stanie tak doskonale, ale jednocześnie nieobiektywnie zarekomendować Szwecji jak czyni to autorka. Z jej książki wyłania się opis kraju mlekiem i miodem płynący,a jak zestawi się go jeszcze z Polską, to mamy już wtedy do czynienia nie tyle z Państwem, co już prawdziwym rajem. Książkę czyta się łatwo, autorka ma imponującą wiedzę na temat szwedzkiego społeczeństwa, ich kultury oraz obyczajów, a do tego jest osobą bardzo spostrzegawczą - nawet zaniedbane szwedzkie stopy nie przemkną przed nią niezauważone. I tutaj dochodzimy do największej słabości tej książki - szwedzkie zaniedbane pięty, to chyba największa skaza jaką autorka znajduje w tym kraju. Zanim sięgnąłem po książkę wiedziałem, że 60% dorosłych mieszkańców Sztokholmu nie żyje w żadnym związku ani partnerskim, ani małżeńskim, jest po prostu samotna. Autorka również wspomina ten fakt, ale usprawiedliwia go stwierdzeniem, że są to ludzie, którzy po prostu cenią sobie bardziej przyjaźń niż miłość. I tak przez całą książkę, nawet jak Pani Molenda znajduje jakiś minus, to zaraz jest on pięknie usprawiedliwiony. Samotność, napływ uchodźców, odrodzenie skrajnej prawicy, to są poważne zagrożenia przed jakimi stoi Szwecja, ale żeby o tym wnikliwie napisać, to trzeba najpierw ściągnąć klapki z oczu.