Fantastycznie pokazana psychika Vincenta van Gogha na podstawie zachowanych listów do rodziny (głownie do brata Theo)oraz w oparciu o analizę jego dzieł. Obraz chorego człowieka, zagubionego, niezrozumiałego, pragnącego akceptacji i miłości. Studium pogłębiającego się szaleństwa, z którego - jak Feniks z popiołów - rodzi się genialny obserwator natury, eksperymentator barw i faktur.
Przeczytałam i mogę zanucić: "Now I think I know what you tried to say to me". Dlaczego? Dlatego, że więcej wiem o życiu Vincenta, jego twórczości. Wciąż ją odkrywam i lepiej rozumiem.
Trzeba przyznać, iż ilość stron biografii może początkowo przytłaczać, ale czytając nie odczuwa się znużenia. Autorzy zajmująco opisali fakty z życia artysty, uwzględniając tło społeczno-polityczne, obyczajowe i kulturowe. Pokazali jego poszukiwanie samego siebie, własnej tożsamości. Trudności, które pojawiały się na jego ścieżce samorozwoju.