Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nadzieja nie umiera jak zwierzę-szybko i nagle. Bardziej przypomina roślinę, która więdnie powoli.

Nie wiem, jak zro­zu­mie­cie tę opo­wieść, ale mówi się, że każ­dy czło­wiek po­trze­bu­je sar­da­ra, szu­ka go dla sie­bie i znaj­du­je – a Be­lu­dżo­wie jesz­cze bar­dziej niż inni. We­dług opo­wie­ści Adam był pierw­szym Be­lu­dżą na tej zie­mi. Kie­dy zo­ba­czył, że jest sam i że ni­ko­go oprócz nie­go nie ma, po­czuł się tak roz­pacz­li­wie sa­mot­ny, że stwo­rzył w swo­im umy­śle oso­bę, któ­rą na­zwał Al­lah. W ten spo­sób uczy­nił so­bie sar­da­ra.

Jeśli człowiek ma wolę iść dalej, znajdzie sto jeden sposobów by to uczynić.